Αυξάνονται οι ώρες διδασκαλίας

«ΨΑΛΙΔΙ» 400 ΕΚΑΤ. ΕΥΡΩ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ

Μειώνεται ο αριθμός των αναπληρωτών. Δίδακτρα στα μεταπτυχιακά προγράμματα. Μειώνεται το κόστος λειτουργίας ΑΕΙ-ΤΕΙ και κόβονται οι επιχορηγήσεις σε φορείς

Αύξηση των ωρών διδασκαλίας για δασκάλους και καθηγητές, επιβολή διδάκτρων σε όλα τα προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών των ΑΕΙ-ΤΕΙ και μείωση στον αριθμό των αναπληρωτών είναι τα κυριότερα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση για να εξοικονομηθούν κονδύλια από τον χώρο της Παιδείας.

Συγκεκριμένα, για τη διετία 2013-2014 αναμένεται να περιοριστούν οι δαπάνες κατά σχεδόν 400 εκατ. ευρώ. Από αυτά, τα 148 θα βρεθούν από την αύξηση των ωρών διδασκαλίας των εκπαιδευτικών αλλά και τη μείωση στον αριθμό των αναπληρωτών, ενώ 65 θα προέλθουν από την επιβολή διδάκτρων στα μεταπτυχιακά προγράμματα. Στα μεταπτυχιακά που υπάρχουν ήδη δίδακτρα, αναμένεται να αυξηθούν μέχρι να καλυφθεί το ποσό που απαιτείται.

Από την κυβέρνηση προωθούνται ακόμη η μείωση του έκτακτου προσωπικού σε ΑΕΙ-ΤΕΙ, ο περιορισμός των λειτουργικών δαπανών στα πανεπιστήμια αλλά και των κονδυλίων για δωρεάν βιβλία στα πανεπιστήμια. Επίσης, στο πλαίσιο των περικοπών, θα δίνονται λιγότερα χρήματα στις κεντρικές και περιφερειακές υπηρεσίες, ενώ κόβονται σε μεγάλο βαθμό οι επιχορηγήσεις σε φορείς που υπάγονται στο υπουργείο Παιδείας.


Υπενθυμίζεται ότι το θέμα της αύξησης του ωραρίου των εκπαιδευτικών μελετάται ήδη από την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, με στόχο όποια αλλαγή συμφωνηθεί να ισχύει από την ερχόμενη σχολική χρονιά. Παράγοντες της εκπαίδευσης εκτιμούν ότι εάν επιβαρυνθούν οι εκπαιδευτικοί με 2 ή 3 ώρες επιπλέον την εβδομάδα, τότε θα είναι σαν να καλύπτουν τη δουλειά 5.000 και πλέον συναδέλφων τους.

Επισημαίνεται ότι οι νεοδιόριστοι δάσκαλοι ξεκινούν με 24 ώρες διδακτικής απασχόλησης, μετά 10 έτη εργασίας πέφτουν στις 23, ενώ ύστερα από 20 χρόνια οι ώρες μειώνονται στις 20. Στη δευτεροβάθμια, οι καθηγητές αρχίζουν με 21 ώρες διδασκαλίας ενώ ύστερα από 20 έτη προϋπηρεσίας διδάσκουν 16. Πάντως, εκτός από το ωράριο διδακτικής απασχόλησης, οι εκπαιδευτικοί απασχολούνται και άλλες ώρες, αφού έχουν και υποχρεωτικά διοικητικά καθήκοντα.

Αναφορικά με τον αριθμό των αναπληρωτών, φέτος, όπως έχει δεσμευτεί η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, θα προσληφθούν 12.500. Από την επόμενη χρονιά, και σε συνδυασμό με την επικείμενη αύξηση του ωραρίου, ο αριθμός των αναπληρωτών αναμένεται να μειωθεί σημαντικά.Σχετικά με το έκτακτο προσωπικό σε ΑΕΙ-ΤΕΙ το οποίο θα περιοριστεί, το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στα ΤΕΙ, όπου περίπου το 65% των καθηγητών (3.000) είναι συμβασιούχοι.

Του Μιχάλη Νιβολιανίτη
Πηγή: Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ, 31/8/2012

Aπό Οκτώβριο η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών

ΣΤΑ ΘΡΑΝΙΑ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΚΑΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ

Το βασικό πλαίσιο της αξιολόγησης παρουσίασε ο υπουργός Παιδείας. Τον Οκτώβριο έτοιμο το Προεδρικό Διάταγμα που θα περιγράφει κριτήρια και διαδικασία. Πρώτες βολές από την ΟΛΜΕ

TON ΟΚΤΩΒΡΙΟ αναμένεται να ξεκινήσει η πρώτη φάση της διαδικασίας αξιολόγησης των εκπαιδευτικών

Με μισθολογικό «bonus» και βαθμολογική εξέλιξη θα επιβραβεύονται δάσκαλοι και καθηγητές οι οποίοι θα αξιολογούνται θετικά, σύμφωνα με το σχέδιο του υπουργείου Παιδείας.

Οπως ανέφερε χθες ο υπουργός Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών δεν θα έχει τιμωρητικό χαρακτήρα, αλλά θα περιλαμβάνει κίνητρα για την εξέλιξή τους. Το Προεδρικό Διάταγμα θα είναι έτοιμο εντός του Οκτωβρίου και αμέσως μετά, αναμένεται να ξεκινήσει η πρώτη φάση της διαδικασίας.

«Μετά από 30 χρόνια, είναι αδήριτη ανάγκη να προχωρήσουμε στην αξιολόγηση δομών και εκπαιδευτικών. Επιτέλους, θα υπάρξει αξιολόγηση στα σχολεία με αντικειμενικό και αδιάβλητο τρόπο», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Αρβανιτόπουλος.

Ο υπουργός Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλος

Ο υπουργός Παιδείας υπογράμμισε ότι πριν από την έναρξη της αξιολόγησης, θα προηγηθεί διαβούλευση με τις ομοσπονδίες δασκάλων και καθηγητών, ενώ η επιτροπή που συνεστήθη -αποτελείται από πανεπιστημιακούς και σχολικούς συμβούλους- θα ασχοληθεί με τη διαμόρφωση ερωτηματολογίου βασικών αρχών αξιολόγησης προκειμένου να ερωτηθεί σχετικά η εκπαιδευτική κοινότητα. Κάλεσε μάλιστα όλους τους εκπαιδευτικούς να συμμετάσχουν στην έρευνα, η οποία θα γίνει μέσω Διαδικτύου.

«Η αξιολόγηση θα γίνει με κριτήρια ποιοτικά και εκπαιδευτικά», υπογράμμισε ο υπουργός Παιδείας. Σε καμία περίπτωση, προσέθεσε, οι διαδικασίες της αξιολόγησης δεν θα οδηγήσουν σε απολύσεις. Αντιθέτως, είπε, «θα δώσουμε κίνητρα στους εκπαιδευτικούς να εξελίσσονται διαρκώς. Θα τους δώσουμε κάποιο μπόνους. Ακόμη και μισθολογικό».

Κατά τα λοιπά, τονίστηκε ότι η αξιολόγηση θα επαναλαμβάνεται περιοδικά και θα ανατεθεί σε μία Αρχή που θα εξασφαλίζει την αντικειμενικότητα όλης της διαδικασίας.

Ερωτηθείς για το αν στα κριτήρια που θα ανακοινωθούν θα υπάρξει πρόβλεψη να λαμβάνονται υπόψη και οι επιδόσεις των υποψηφίων, απέφυγε να δώσει σαφή απάντηση, λέγοντας ότι η αξιολόγηση θα αφορά τα πάντα. Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας, μάλιστα, θα εξεταστεί το ενδεχόμενο -εάν υπάρχει πραγματική ανάγκη- να γίνουν ορισμένες συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων.

Ο υπουργός αναφέρθηκε και στο θέμα της αύξησης του ωραρίου των εκπαιδευτικών και των τριών βαθμίδων, λέγοντας ότι με το ζήτημα θα ασχοληθεί η κυβέρνηση το επόμενο σχολικό έτος. «Θα δούμε εάν χρειάζεται να γίνει κάποια παρέμβαση την ερχόμενη χρονιά. Για φέτος, δεν πρόκειται να υπάρξει καμία μεταβολή», σημείωσε.

Εντονη ήταν η αντίδραση της ομοσπονδίας καθηγητών, η οποία υποστήριξε ότι «η αξιολόγηση γίνεται με καθαρά δημοσιονομικά κριτήρια και έχει στόχο τη μισθολογική καθήλωση και τις απολύσεις μέσω της εφεδρείας».

ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ
Τι θα περιλαμβάνει το Προεδρικό Διάταγμα

Η απόδοση των δασκάλων και καθηγητών στο διδακτικό έργο, οι μέθοδοι διδασκαλίας που ακολουθούνται αλλά και η τεκμηρίωση των μαθησιακών αποτελεσμάτων, είναι τρία από τα κριτήρια τα οποία αναμένεται να συνεκτιμηθούν στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών που θα ξεκινήσει εντός του προσεχούς σχολικού έτους. Σύμφωνα με πληροφορίες, στο Π.Δ που θα είναι έτοιμο τον Οκτώβρη θα περιληφθούν κριτήρια που θα σχετίζονται:

• με τον σχεδιασμό και προγραμματισμό του διδακτικού έργου
• με το αν επιλέγονται κατάλληλες μέθοδοι διδασκαλίας και αξιολόγησης των μαθητών
• αν προωθείται η ανάπτυξη κριτικής σκέψης των μαθητών
• αν διαχειρίζεται ο εκπαιδευτικός ορθολογικά τον διαθέσιμο χρόνο για τη διδασκαλία
• αν σε ειδικές περιπτώσεις, καλύπτονται οι διαφορετικές ανάγκες μάθησης
• θα λαμβάνεται υπόψη αν τεκμηριώνονται τα μαθησιακά αποτελέσματα μετά τους στόχους που θα έχουν τεθεί.

ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ
Διαβεβαιώσεις για βιβλία και διορισμούς

Τη διαβεβαίωση ότι όλα τα βιβλία θα βρίσκονται στις σχολικές μονάδες έως τις 4 Σεπτεμβρίου έδωσε χθες ο υπουργός Παιδείας Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος. Ακόμη αναφέρθηκε στο πρόβλημα που υπάρχει με τη μεταφορά των μαθητών σε ορισμένες περιοχές αλλά και στα κονδύλια για τη θέρμανση των σχολείων.

Ανέφερε ότι βρίσκεται σε συνεννόηση με το αρμόδιο υπουργείο Εσωτερικών και ευελπιστεί ότι θα βρεθεί άμεσα λύση. Σχετικά με τους μόνιμους διορισμούς στα σχολεία της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης (225 στο σύνολο) επεσήμανε ότι είχε ζητήσει περισσότερους αλλά ?όπως είπε? «κατανοούμε το οικονομικό περιβάλλον στο οποίο βρισκόμαστε».

Εκτίμησε πάντως ότι οι ανάγκες σε εκπαιδευτικό προσωπικό θα καλυφθούν με τις προσλήψεις 12.500 αναπληρωτών. Ο κ. Αρβανιτόπουλος έκανε αναφορά και στο νέο εξεταστικό σύστημα, λέγοντας ότι θα πρέπει να προηγηθούν οι αλλαγές στη δευτεροβάθμια και την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η εφαρμογή του, ξεκαθάρισε, δεν πρόκειται να γίνει πριν από το 2016.

ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΝΙΒΟΛΙΑΝΙΤΗ
Πηγή: Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ, 24/8/2012

Καλό ταξίδι Δάσκαλε!

Συνήλθε σήμερα 30/8/2012 σε έκτακτη συνεδρίαση το Δ.Σ. του Συλλόγου Αποφοίτων του Π.Τ.Δ.Ε. του Α.Π.Θ. "Μίλτος Κουντουράς" με αφορμή την απώλεια του δασκάλου μας Χρίστου Τσολάκη. Στη συνεδρίαση αποφασίστηκαν ομόφωνα τα παρακάτω:
1. Να παραστεί σύσσωμο το Δ.Σ. στην κηδεία του εκλιπόντος, ως ελάχιστο φόρο τιμής στο μεγάλο δάσκαλο.
2. Να γίνει κατάθεση στεφάνου στη μνήμη του.
3. Να γίνει ανάρτηση της είδησης και ειδικού αφιερώματος στον διαδικτυακό τόπο του Συλλόγου μας.
4. Να γίνουν προσπάθειες για την ανάδειξη και τη συνέχιση του έργου του Δασκάλου μας.

ΑΠΟ ΤΟ Δ.Σ. ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ "ΜΙΛΤΟΣ ΚΟΥΝΤΟΥΡΑΣ"

Δημοσιεύουμε στη συνέχεια μια ομιλία αφιερωμένη στο έργο του Δασκάλου μας Χρίστου Τσολάκη, η οποία είχε ανακοινωθεί σε ειδική τιμητική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στον Πύργο της Παιδαγωγικής Σχολής εκ μέρους του Συλλόγου μας τον Ιανουάριο του 2004 με αφορμή την ανακήρυξή του σε Ομότιμο Καθηγητή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

...................................................................................................................................................

Πάνε αρκετά χρόνια από τότε που γνωρίσαμε για πρώτη φορά τον καθηγητή μας Χρίστο Τσολάκη. Μέχρι τότε τον ξέραμε μόνο μέσα από τα βιβλία της γραμματικής που με τόσο άψυχο τρόπο διδασκόμασταν τα χρόνια εκείνα στα σχολεία. Κι ύστερα ήρθε η πραγματική γραμματική, το αληθινό συντακτικό, η επιστήμη της γλωσσολογίας. Αλήθεια πόσο διαφορετικά μας φάνηκαν όλα μονομιάς! Έμοιαζε σαν όλα αυτά τα χρόνια της σχολικής ανεμελιάς μας να μην είχαμε δει τη γραμματική, να μην είχαμε καταλάβει τι ακριβώς είναι το συντακτικό.

Κι έφτανε λοιπόν ένας άνθρωπος, ένας ακάματος εργάτης του λόγου και του νου για να μάθουμε να αφουγκραζόμαστε την ελληνική γλώσσα, να την καταλαβαίνουμε, να την αγαπάμε… Μια γλώσσα που γρήγορα –από τα πρώτα κιόλας μαθήματα- πήρε σάρκα και οστά και έγινε η αγαπημένη όλων μας: της μιλούσαμε και μας μιλούσε, την ακούγαμε και μας άκουγε, την πειράζαμε και μας πείραζε… Κι όλα αυτά χάρη σ’ έναν άνθρωπο, σ’ ένα άνθρωπο που πίστευε, πιστεύει και θα πιστεύει πραγματικά σ’ αυτό που κάνει, σ’ έναν άνθρωπο που αυτή του την αγάπη, αυτήν του την πίστη δεν την κρατά για τον εαυτό του, δεν την κλειδώνει σε δυσθεθεώρητα κιτάπια, αλλά την εκπέμπει γύρω του, την προσφέρει στους άλλους ανθρώπους, στους συνεργάτες του, στους φίλους, στους μαθητές του…

Όλοι μας γνωρίζουμε πια τον άνθρωπο, το δάσκαλο, το συνεργάτη, το φίλο Χρίστο Τσολάκη. Αυτά λοιπόν που θα πω δε τα λέω για να τα κάνω γνωστά σε σας, αλλά τα λέω για να θυμηθούμε όλοι το ποιος είναι ο Χρίστος Τσολάκης.

·             Πολλές θέσεις και πολλές τιμές του προσφέρθηκαν. Όμως δεν τις λάτρεψε, δεν αγάπησε το δόξα και πολύ περισσότερο δεν αγάπησε το μεγάλο αυτό διαφθορέα των πάντων, το χρήμα. Από τις θέσεις που του προσφέρθηκαν – που ήταν πολλές- και πολύ περισσότερες αυτές που αρνήθηκε- εργάστηκε σκληρά γι’ αυτό που αποτελεί επιθυμία και πίστη όλων μας: τη βελτίωση της ελληνικής εκπαίδευσης, αγωνίστηκε για τα ιδανικά της, για την πραγματική παιδεία, για τον άνθρωπο και τον ανθρωπισμό!! Χωρίς κανένα δισταγμό, χωρίς έπαρση, χωρίς φόβο όταν έβλεπε τα πράγματα να στρέφονται σε αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που πίστευε, όταν έβλεπε πως οι κυβερνώντες αυτού του δύσμοιρου τόπου «περί άλλων ετύρβαζον», τότε διαφώνησε, συγκρούστηκε, παραιτήθηκε, χωρίς να υπολογίζει τα προσωπικά οφέλη, χωρίς να υπολογίζει το προσωπικό κόστος. Ήταν πέρα και υπεράνω κομματικών και άλλων σκοπιμοτήτων και αγκυλώσεων, δεν υπέκυψε σε εκβιασμούς και πολύ περισσότερο δεν εκβίασε ποτέ ανθρώπους ή καταστάσεις.

Γιατί  ήξερε πολύ καλά τα λόγια του αγαπημένου ποιητή Κ. Καβάφη στο «Μάρτιαι Ειδοί»:

«Τα μεγαλεία να φοβάσαι, ω ψυχή,

Και τες φιλοδοξίες σου να υπερνικήσεις

αν δεν μπορείς, με δισταγμό και προφυλάξεις

να τες ακολουθείς. Κι όσο εμπροστά προβαίνεις,

τόσο εξεταστική, προσεκτική να είσαι.»

·             Αγωνίστηκε γι’ αυτό που πίστευε και μόνο αυτό έβλεπε πάντα μπροστά του, το φάρο της ψυχής του, στις δύσκολες στιγμές, την ώρα της λιποψυχιάς, τον καιρό που όλοι περίμεναν τους βαρβάρους να τους σώσουν. Αυτό ήταν άλλωστε και το πιο σημαντικό που μας δίδαξε: πίστη στα ωραία ιδανικά της φυλής μας αλλά και του κόσμου ολόκληρου, πίστη χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς, χωρίς αμφιταλαντεύσεις και υποχωρήσεις. Πίστη και αγώνας. Αγώνας για τον αγώνα. Κι όπως λέει κι ο ποιητής:

«Τιμή σ’ εκείνους όπου στη ζωή των

ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες’

…………….

Και περισσότερη τιμή τους πρέπει

όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)

πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,

κ’ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.»

·             Ο Χρίστος Τσολάκης ήταν από τους λίγους που πίστεψε στην ανάγκη για δημιουργία του Συλλόγου μας. Από τα πρώτα βήματα μας στο Σύλλογο μας ενθάρρυνε, μας ενίσχυε ηθικά, πνευματικά αλλά και υλικά. Μας συνέδεσε με τις μαθήτριες του μεγάλου δασκάλου Μίλτου Κουντουρά. Γνωρίσαμε από κοντά τις καλύτερες δασκάλες του 20ού αιώνα. Και πήραμε πολλά απ’ αυτές. Διδαχτήκαμε από το έργο τους, από την πίστη τους στην παιδεία, από την αγάπη τους. Κι στη συνέχεια ξεκινήσαμε κι εμείς τον αγώνα μας. Για το διορισμό μας. Έναν αγώνα για τον αγώνα. Στην αρχή όλα φαίνονταν δύσκολα, απροσπέλαστα, αδύνατα. Κι όμως η πίστη μας σ’ αυτόν τον αγώνα, τα κοινά ιδανικά, η μέγιστη συνεργασία που είχαμε στο τέλος έφερε αποτελέσματα, δρέψαμε γλυκείς καρπούς. Ήξερε ο Δάσκαλος και τους χαλεπούς καιρούς που έρχονται. Είναι  η σημερινή κατάσταση που ζούμε και ακόμα χειρότερη η αυριανή, της αποξένωσης, του ατομικισμού και της έκπτωσης των πάντων. Αυτό είναι που κάνει επίκαιρο το Σύλλογό μας κι απαραίτητη όσο ποτέ την ομαδική δράση, τη συνεργασία και την κοινωνικότητα. Γιατί αν αυτό το αμελήσουμε, αν εύκολα και βιαστικά το προσπεράσουμε τότε μην ξαφνιαστούμε, μη νιώσουμε καμιά έκπληξη, αν ξυπνήσουμε ένα πρωί και διαπιστώσουμε πως:

«Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ

μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.

Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.

Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη’

διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.

Α όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.

Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.

Ανεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.»

·             Εκτός όμως από τον Μίλτο Κουντουρά και τις μαθήτριές τους (πολλά τα συνέδρια που διοργανώθηκαν με πρωτοβουλία του και που με χαρά και ευγένεια πάντα μας καλούσε να συμμετέχουμε κι εμείς επίσημα) ο Χρίστος Τσολάκης έφερε στην επιφάνεια και αρκετούς ακόμα ξεχασμένους μεγάλους παιδαγωγούς του 20ού αιώνα. Όπως ήταν ο Θεόδωρος Κάστανος, υποστηρικτής του Σχολείου Εργασίας, ο οποίος  πρόσφερε πολλά στα Διδασκαλεία της  Αλεξανδρούπολης, της Καστοριάς, του Καρπενησίου και της Φλώρινας αλλά κυνηγήθηκε πολύ και πέθανε νεότατος.

·             Στα πολύ θετικά της ακαδημαϊκής πορείας του Χρίστου Τσολάκη ήταν και η πίστη και αγάπη που έδειξε απέναντι στους δασκάλους της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Είναι από τους λίγους πανεπιστημιακούς στη χώρα μας που αναγνωρίζει αληθινά και έμπρακτα τη μεγάλη σπουδαιότητα της εκπαίδευσης του παιδιού στα πρώτα χρόνια της ζωής του. Κι αφιερώθηκε τελικά σ’ αυτό: την εκπαίδευση των αυριανών δασκάλων της χώρας μας. Τι κι αν απλόχερα του προσφέρονταν θέσεις τακτικού καθηγητή σε άλλα τμήματα, που ήξεραν και αναγνώριζαν το πολύπλευρο έργο του, όπως η Φιλοσοφική Σχολή και το Τμήμα εκπαιδευτικής πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Ο καθηγητής μας στάθηκε αταλάντευτος και αποφασιστικός: Προτεραιότητα στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Το γεγονός αυτό μας τιμά ιδιαίτερα και τον ευχαριστούμε ξεχωριστά γι’ αυτό.

«Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα

που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Όχι

να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει

έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα

πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησί του.

Ο αρνηθείς δεν μετανιώνει. Αν ρωτιούνταν πάλι,

όχι θα ξανάλεγε…»

·             Γι’ αυτά και άλλα πολλά βέβαια που δεν ήταν δυνατόν να χωρέσουν σε μια μικρή ομιλία όπως αυτή, οδηγηθήκαμε όλοι εμείς αυθόρμητα και φυσικά να τιμήσουμε σήμερα το Χρίστο Τσολάκη , το Δάσκαλό μας (με το Δ κεφαλαίο) και να πραγματοποιήσουμε αυτή τη λιτή εκδήλωση ως ελάχιστο φόρο τιμής, απέναντι σε αυτά που τόσο απλόχερα και ανιδιοτελώς μας χάρισε όλα αυτά τα χρόνια. Γιατί μας έδειξε –θεωρία και πράξη- τη κοινή μας μοίρα, τον αληθινό δρόμο, το δρόμο της Ρωμιοσύνης, ένα δύσκολο δρόμο αδιάλειπτου αγώνα, το δρόμο που ως πατρική κληρονομιά κουβαλάμε αιώνες τώρα, το δρόμο που ανεπανάληπτα περιγράφει ο Παλαμάς στη Φλογέρα του Βασιλιά:

«…Ρωμαίικο όπου φυσά κ’ όπου παλαίβει Ελλάδα,

κι όπου σταυρώνεται η φυλή κι όπου είν’ ορμή στο Γένος,

……………………………………………….

Όπου είν’ αντίσταση, σταυρός, αγρύπνια, σπαθί, δρόμος,

Θα είμ’ εγώ, πνέμα, εγώ, ψυχή, θα πνέω, θα ζωντανεύω.»

·             Έδωσε πολλά και πήρε λίγα, έδωσε χαρά και πολλές φορές ως αντίτιμο εισέπραξε πίκρα. Όμως αυτή είναι η μοίρα των μεγάλων και των σπουδαίων. Τα δίνουν όλα χωρίς να περιμένουν τίποτα. Γιατί πράγματι οι τιμές δεν είναι αυτές που ενδιαφέρουν τους μεγάλους δασκάλους. Αυτό που τους ενδιαφέρει, αν η ασημαντότητά μου μπορεί να το ερμηνεύσει, είναι ο λόγος, ο σπόρος της αλήθειας και της αρετής, να βρει γόνιμο έδαφος, να ριζώσει και να βλαστήσει, στη νέα γενιά, στους μαθητές του. Για να γίνει ο κόσμος καλύτερος, για να μάθουμε να παλεύουμε να γίνει ο κόσμος καλύτερος. Να παλεύουμε ακόμα κι όταν βλέπουμε πως άλλες είναι οι βουλές των εξουσιών, να παλεύουμε ακόμα κι όταν οι πιθανότητες επιτυχίας φαίνονται μηδαμινές.

Όλα αυτά που ακούσατε δεν έχουν σκοπό να υμνήσουν, δεν έχουν σκοπό να κολακέψουν – μακριά από μας οι κόλακες και οι αυλικοί-. Ο Δάσκαλός μας Χρίστος Τσολάκης δε χρειάζεται υμνολογίες, δε έχει ανάγκη τα μεγάλα και τα παχιά λόγια. Δεν ξέρω αν τα κατάφερα, αλλά ξέρω ότι όλοι μας ως άνθρωποι έχουμε ανάγκη τα λόγια της ψυχής, τα λόγια που μοναδικό σκοπό έχουν να φέρουν στην επιφάνεια την αλήθεια, την αλήθεια  που βρίσκεται μέσα μας, την αλήθεια που κρύβεται σε ότι πολυτιμότερο έχουμε, την καρδιά μας. Γιατί εκεί βρίσκεται ο δάσκαλός μας, εκεί ήταν και κει υποσχόμαστε ότι θα είναι πάντα. Είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε εμείς γι’ αυτόν! Ας δείξουμε την αγάπη και το σεβασμό μας μ’ ένα ζεστό χειροκρότημα!

Σε ευχαριστούμε για όλα, Δάσκαλε!

Τ.Δ.

Αποχαιρετισμός στον "δάσκαλο της καρδιάς"

«Έφυγε ο δάσκαλος της καρδιάς» Χρίστος Τσολάκης

Πλήθος κόσμου παραβρέθηκε στην κηδεία του και αποχαιρέτισε τον ομότιμο καθηγητή νεοελληνικής γλώσσας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Ως «δάσκαλο της καρδιάς», έννοια την οποία υπηρέτησε με αγάπη, αφοσίωση και σεβασμό σε όλη του τη ζωή και την επαγγελματική του πορεία, αποχαιρέτισε τον ομότιμο καθηγητή νεοελληνικής γλώσσας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Χρίστο Τσολάκη, πλήθος κόσμου που παραβρέθηκε στην κηδεία του. Η εξόδιος ακολουθία εψάλη στις 11.00 από εκπρόσωπο του μητροπολίτη Άνθιμου, από τον Ιερό Ναό της Του Θεού Σοφίας, παρουσία των οικείων του, συγγενών, φίλων, συνεργατών, μαθητών του, εκπροσώπων της εκπαιδευτικής κοινότητας, των τοπικών αρχών και του δημοσιογραφικού και πολιτικού κόσμου. Στη συνέχεια, οι παρευρισκόμενοι με ένα θερμό χειροκρότημα και συγκίνηση συνόδευσαν τον ομότιμο καθηγητή νεοελληνικής γλώσσας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στην τελευταία του κατοικία στα κοιμητήρια «Αναστάσεως του Κυρίου» στη Θέρμη. «Μας έμαθες να μην υποτιμούμε τα απλά πράγματα, γιατί σε αυτά βρίσκεται η σοφία» ανέφερε στον επικήδειό του, εκπροσωπώντας το ΑΠΘ, ο αναπληρωτής πρόεδρος της Ιατρικής Σχολής, Αλέξανδρος Γαρυφάλλου, και αναφέρθηκε στο πάθος του Δασκάλου Χρίστου Τσολάκη για την ελληνική γλώσσα και την παιδεία, ως καλλιέργεια της ψυχής, αλλά και στην αγάπη και υπευθυνότητά του για την διδασκαλία των παιδιών, για την οποία υποστήριζε: «το μυαλό του παιδιού δεν είναι δοχείο για το γεμίσεις μόνο με γνώση, αλλά σπίρτο που περιμένει να το ανάψεις». Εκπρόσωπος της μητρόπολης Πιερίας - τόπος καταγωγής του Χρίστου Τσολάκη – ευχήθηκε το παράδειγμα της ζωής του να μείνει ζωντανό σε όλους και το έργο του να βρει άξιους συνεχιστές, ενώ εκπρόσωπος του Μουσείου Εκπαίδευσης Βέροιας, του οποίου ήταν ιδρυτής και πρόεδρος, πρότεινε να δοθεί τιμητικά το όνομά του στο φορέα. Στην σημαντική προσφορά του Χρίστου Τσολάκη στο Ίδρυμα «Μανώλη Τριανταφυλλίδη», αλλά και στη συμβολή του στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του 1976, αναφέρθηκε εκπρόσωπος του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Σπουδών του ΑΠΘ. Με ιδιαίτερη συγκίνηση απευθύνθηκαν για τελευταία φορά στον Δάσκαλό τους, οι παλιοί φοιτητές του, απόφοιτοι του Συλλόγου της Παιδαγωγικής του ΑΠΘ. «Θα μείνεις ζωντανός στις καρδιές μας, γιατί ήσουν δάσκαλος της καρδιάς, φωτεινός και με οράματα. Δεν αγάπησες τη δόξα και το χρήμα, αγωνίστηκες για την πραγματική παιδεία, συγκρούστηκες για αυτήν και αρνήθηκες θέσεις…Δίδασκες την πίστη στα ιδανικά, χωρίς συμβιβασμούς, με αγώνα. Άναψες την φλόγα της αγάπης για να γίνουμε καλοί δάσκαλοι…» είπαν. Αποχαιρετισμό απηύθυναν, επίσης, εκπρόσωποι του Πειραματικού Σχολείου του ΑΠΘ, της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων, και του Συλλόγου Αποφοίτων της Φιλοσοφικής του ΑΠΘ, της οποίας διετέλεσε πρόεδρος από το 1996. Στεφάνια κατέθεσαν, μεταξύ άλλων, ο δάσκαλός του και μεγάλος δάσκαλος των Γραμμάτων, ομότιμος καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ, Εμμανουήλ Κριαράς, και η Ένωση Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων Μακεδονίας – Θράκης (ΕΣΗΕΜ-Θ), της οποίας ήταν επίτιμο μέλος και συνεργάστηκε επί πολλά χρόνια με αφοσίωση για τη γλωσσική επιμόρφωση των δημοσιογράφων. Βιογραφικό – Το έργο του Ο Χρίστος Τσολάκης γεννήθηκε το 1935 στο εγκαταλειμμένο σήμερα χωριό της ορεινής Πιερίας Μόρνα (Σκοτεινά). Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Κατερίνης το 1952 ως αριστούχος και εισήχθη στη Φιλοσοφική σχολή του ΑΠΘ απ’ όπου αποφοίτησε το 1957 με δασκάλους τους: Εμμανουήλ Κριαρά, Απόστολο Βακαλόπουλο, Νικόλαο Ανδριώτη, Ιωάννη Κακριδή και Λίνο Πολίτη. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Κλασικό Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου Lund στη Σουηδία, όπου και δίδαξε Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία. Υπηρέτησε στη γενική εκπαίδευση ως καθηγητής, σχολικός σύμβουλος και μετείχε στις επιτροπές που εργάστηκαν για την εισαγωγή και την καλλιέργεια της δημοτικής γλώσσας στην εκπαίδευση και στο δημόσιο βίο. Ήταν επικεφαλής των συγγραφικών ομάδων οι οποίες, με τη συνεργασία του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, έγραψαν τα βιβλία «Νεοελληνική γλώσσα» για το γυμνάσιο και «Έκφραση - Έκθεση» για το λύκειο. Ασχολήθηκε με θέματα γλώσσας, διδασκαλίας της γλώσσας και επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, δίνοντας πλήθος διαλέξεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ενώ είχε τιμηθεί πολλές φορές από ελληνικά και ξένα Πανεπιστήμια. Υπήρξε ο ιδρυτής του Μουσείου Εκπαίδευσης και Παιδείας στη Βέροια, ενός πρωτοπόρου θεσμού που λειτουργεί υπό την αιγίδα του Δήμου Βέροιας σε συνεργασία με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Επί 12 συνεχή χρόνια (τη δεκαετία του ΄90) πραγματοποίησε σειρά εκπομπών στο ραδιοφωνικό σταθμό 9.58 της ΕΤ-3 με τίτλο «Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική» (κυκλοφορούν σε πέντε τόμους από τις εκδόσεις «Νησίδες») ενώ εκατοντάδες είναι οι δημοσιεύσεις του σε έντυπα, εκδόσεις και τον «Φιλόλογο» -το περιοδικό του ομότιτλου συλλόγου των αποφοίτων της Φιλοσοφικής σχολής του ΑΠΘ. Πέθανε χθες το πρωί σε ηλικία 77 ετών. Πηγή: ΑΜΠΕ, 1/8/2012