Σε διαθεσιμότητα 12.500 εκπαιδευτικοί & υπάλληλοι ΟΤΑ

Σε διαθεσιμότητα 12.500 εκπαιδευτικοί, υπάλληλοι ΟΤΑ - Παράταση στην κινητικότητα

Στο «στόχαστρο» του νέου υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκου Μητσοτάκη μπαίνουν οι εκπαιδευτικοί πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και οι υπαλλήλοι δήμων και περιφερειών στο πλαίσιο του «ξηλώματος» του «σχεδίου Μανιτάκη» για τη διαθεσιμότητα-κινητικότητα.

Ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκος Μητσοτάκης, που διαδέχθηκε τον Αντώνη Μανιτάκη στον οποίο χρεώνεται μεγάλο μέρος της καθυστέρησης των αλλαγών στο Δημόσιο, θα πρέπει άμεσα να αναζητήσει επιπλέον 2.000 απολύσεις (εκτός των 2.000 απολύσεων της ΕΡΤ) ώστε να επιτευχθεί ο στόχος των 4.000 που έχει τεθεί απο την τρόικα μέχρι το τέλος του έτους. Επίσης θα πρέπει να αναζητήσει σε συνεργασία με τους συναρμόδιους υπουργούς και τους 12.500 υπαλλήλους (πρωτίστως από τον χώρο των ΟΤΑ, αλλά και της εκπαίδευσης) που έπρεπε να έχουν τεθεί σε καθεστώς διαθεσιμότητας μέχρι το τέλος Ιουνίου.

Σύμφωνα με πηγές του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης «στους τομείς αυτούς φαίνεται να υπάρχει πλεονάζον προσωπικό», καθώς τα υπουργεία Παιδείας και Εσωτερικών διαθέτουν πάνω από 300.000 υπαλλήλους.

Στη Βασιλίσσης Σοφίας σχεδιάζουν να επικεντρώσουν στις δύο αυτές κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων προκειμένου να προχωρήσουν σε διαδικασίες εξπρές σχετικά με τη διαθεσιμότητα 12.500 υπαλλήλων που πρέπει να έχει ολοκληρωθεί έως τις 8 Ιουλίου και με την παράταση που θα ζητήσει η κυβέρνηση πιθανότατα μέχρι τον Αύγουστο.

Προσερχόμενος στο γραφείο του το πρωί της Τετάρτης ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ουσιαστικά επιβεβαίωσε τις πληροφορίες περί αιτήματος για παράταση, δηλώνοντας ότι στόχος είναι «να εξασφαλιστεί χρονική άνεση για να γίνουν οι όποιες αλλαγές με αξιοκρατικά κριτήρια».

«Συνωστίζονται…»

 

Η Μικρασιατική τραγωδία (μας) δεν έχει προηγούμενο στην παγκόσμια ιστορία. Τόσος ηρωισμός και αθλιότητες, τέτοιος (ηρωικός) στρατός, τόσο μεγάλη προδοσία…

ΔΕΝ το θέλουν οι «Σύμμαχοι», δεν αποκαθίσταται τα θύματα, δεν δικαιώνεται ο ελληνισμός. Ωστόσο, αν αυτοί (που παραμένουν «Σύμμαχοι») δεν έχουν λόγο μη φανεί η προδοσία τους, κι αν μερίδα ελλήνων πιστεύει πως αποδόθηκε δικαιοσύνη στο Γουδί, η Ιστορία δεν στέργει και θα γράψει τα δικά της. Όταν φύγουν κι οι τελευταίοι του δράματος κι ας έκλεισε βιαστικά η αυλαία.

ΤΟ σχεδίασαν οι «Σύμμαχοι» να ξεριζωθεί ο πανάρχαιος ελληνισμός της Ιωνίας, το εκτέλεσαν οι Τούρκοι και το έζησαν οι διωγμένοι. Και δεν έχει προηγούμενο το φευγιό της Σμύρνης. Τούρκοι πυρπόλησαν την πόλη και οι καπνοί πανικόβαλλαν τους κυνηγημένους, τσέτες τους σημάδευαν κι ήταν(;) η θάλασσα διέξοδος και λυτρωμός. Εκεί, στην ήρεμη παραλία της Σμύρνης όπου έπινε τον καφέ της η ελληνοτουρκική φιλία και συνύπαρξη, μύριζε θάνατο. Κι ήταν τόσα τα επιπλέοντα πτώματα ελλήνων, που μπορούσες, περπατώντας πάνω τους, να φτάσεις στα «συμμαχικά» πολεμικά. Κάποια (κουφάρια) χωρίς χέρια, κομμένα με μπαλτάδες Αγγλο-Γάλλων του πληρώματος, μαρτυρούσαν τις «συμμαχικές» προθέσεις απέναντι στην «ευκολόπιστη και πάντα προδομένη». Αυτά είδαν τρομαγμένα μάτια επιζώντων και τα περιέγραψαν, αυτά γράφουν οι ιστορικοί.

ΩΣΤΟΣΟ, η «ημετέρα» ιστορικός ονόματι Ρεπούση άλλα…κελεύει. Η Ελληνίδα(;) που δεν άντεξε ενός λεπτού για τη γενοκτονία των Ποντίων και πήγε προς…νερού της. Απέναντί της ιστορικοί ξένοι και Έλληνες, «παγκόσμιοι», φιλέλληνες και ανθέλληνες, σοφοί, γνώστες και μελετημένοι, (εξ)ιστορούν, γραπτά, και περιγράφουν. Η παραπάνω μόνη, ετερόδοξη και αιρετική, θρασεία, πείσμων και επίμονα…ανιστόρητη. Με τους τίτλους της συμπυκνωμένους σε ένα (σύνηθες) μεταπτυχιακό στην αλλοδαπή και ένα (συνηθέστερο) πτυχίο στην ημεδαπή και με τον…φιλελληνισμό της στον «συνωστισμό». Σηκώνονται κι οι πέτρες, ο «συνωστισμός» γίνεται «συνωστίζονται», κάτι ψελλίζει και μας παραπέμπει στα…βιβλία της. Με το «έγκλημα» ατιμώρητο και την ίδια «από καναλίου εις κανάλιον»…Δεν το μετάνιωσε, δεν ανακάλεσε, δεν πήγε στην παραλία της Σμύρνης να…πνιγεί είτε στο Ζάλογγο να πέσει στο γκρεμό, σπίτι της ή να καλογριέψει.

ΕΙΝΑΙ και πολιτικός η παραπάνω κυρία. Με 1670 σταυρούς-κατά τα άλλα «δεν φταίει ο λαός…». Αυθαδιάζει δημόσια και δεν της τραβάει το αυτί ο αρχηγός, το Κόμμα δεν τη διαγράφει.

ΟΙ λαοί έχουν την ιστορία τους με γεγονότα και αλήθειες, έχουν ακόμα και μύθους που τους κρατάνε στη ζωή. Αν δεν τα ξεχωρίσατε, κυρία μου, έχετε πρόβλημα.

Θανάσης ΝικολαΐδηςΔημοσιογράφος-Φυσικός
Μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών Β. Ελλάδος

 

***

Πηγή: Ε-Πύλη Εκπαίδευσης

Ημερίδα- αφιέρωμα στον Δάσκαλό μας Χρίστο Τσολάκη

Παρακαλούνται όλα τα μέλη και οι φίλοι του Συλλόγου μας να παραβρεθούν το Σάββατο 13 Απριλίου 2013 και ώρα 9.15 π.μ. στην τιμητική ημερίδα για τον δάσκαλό μας Χρίστο Τσολάκη που διοργανώνει ο Σύλλογος Αποφοίτων της Φιλοσοφικής Σχολής Α.Π.Θ. "Φιλόλογος".
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στην Αίθουσα Τελετών της Παλιάς Φιλοσοφικής Σχολής και στις εργασίες της Ημερίδας έχει προσκληθεί και θα συμμετάσχει με εισήγηση και ο Σύλλογός μας.

Την ομιλία θα εκφωνήσει  η Πρόεδρος του Συλλόγου μας Ελευθερία Συρμαλόγλου με θέμα:
"Ο Δάσκαλος Χρίστος Τσολάκης μέσα από τα μάτια των φοιτητών του στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ."

Το πλήρες πρόγραμμα της εκδήλωσης μπορείτε να διαβάσετε στη συνέχεια:

Κύμα συγχωνεύσεων στην εκπαίδευση

ΔΗΜΟΤΙΚΑ - ΓΥΜΝΑΣΙΑ - ΛΥΚΕΙΑ

Συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων και ανακατανομή του εκπαιδευτικού προσωπικού σε δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια προμηνύονται για την ερχόμενη χρονιά.

Σύμφωνα με έγγραφο που εστάλη από την αρμόδια διεύθυνση του υπουργείου Παιδείας προς τους περιφερειακούς διευθυντές εκπαίδευσης, επισημαίνεται ότι από ελέγχους που έχουν διεξαχθεί στα καταχωρισμένα στοιχεία του Ηλεκτρονικού Συστήματος Καταγραφής Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης έχει διαπιστωθεί ότι μεγάλος αριθμός σχολικών μονάδων διατηρεί αυξημένο αριθμό οργανικών θέσεων, που είναι δυσανάλογος με το μαθητικό δυναμικό που έχουν στο ενεργητικό τους.
Τονίζεται ακόμη πως εν όψει της έκδοσης Υπουργικών Αποφάσεων σχολικών μεταβολών (συγχωνεύσεις και ιδρύσεις σχολικών μονάδων) ζητείται από τους περιφερειακούς διευθυντές εκπαίδευσης να αιτιολογήσουν αυτά τα στοιχεία.
«Επειδή είστε βαθύτεροι γνώστες της κατάστασης, παρακαλούμε όπως έχουμε την άποψή σας για την οργανικότητα κάθε σχολικής μονάδας καθώς και τυχόν παρατηρήσεις σας», αναφέρεται χαρακτηριστικά στο έγγραφο της Διεύθυνσης Διοικητικών Υποθέσεων ΠΕ και ΔΕ. Μάλιστα, τα στοιχεία ζητείται να σταλούν τις επόμενες δύο ημέρες.
Οπως έγινε γνωστό, από το ηλεκτρονικό σύστημα καταγραφής στοιχείων για τις σχολικές μονάδες, μέσω του οποίου φαίνεται η πλήρης εικόνα του σχολείου (αριθμός μαθητών, καθηγητές, αίθουσες και ώρες διδασκαλίας), διαπιστώθηκε ότι σε πολλές περιπτώσεις οι οργανικές θέσεις δεν δικαιολογούνται από τον μαθητικό πληθυσμό που υπάρχει.
Οπως ανέφεραν ανώτατα στελέχη του υπ. Παιδείας, στόχος είναι να τεθεί σε εφαρμογή και η κινητικότητα του εκπαιδευτικού προσωπικού, καθώς μέσα από την καταγραφή των στοιχείων για τον αριθμό καθηγητών/μαθητών θα προκύψει πού υπάρχουν υπεραριθμίες δασκάλων και καθηγητών, και πού παρατηρούνται ανάγκες για πρόσθετο προσωπικό.
Στο πλαίσιο αυτό, το υπουργείο Παιδείας έχει μελετήσει ήδη σχέδιο που περιλαμβάνει μετατάξεις (ακόμη και υποχρεωτικές) και μεταθέσεις, και μόνο αν χρειαστεί αύξηση του ωραρίου κατά 1 ή 2 ώρες.
Στελέχη του υπουργείου Παιδείας, πάντως, διαβεβαιώνουν πως μόνο εάν τα υπόλοιπα μέτρα δεν είναι αρκετά ώστε να εξοικονομηθεί ο απαραίτητος αριθμός εκπαιδευτικών για την εύρυθμη λειτουργία των σχολικών μονάδων, θα προχωρήσουν στο έσχατο μέτρο της αύξησης του ωραρίου. Η ορθολογική κατανομή του εκπαιδευτικού προσωπικού, άλλωστε, είναι προτεραιότητα του υπ. Παιδείας, με δεδομένο ότι οι προσλήψεις τη νέα σχολική χρονιά θα γίνουν με το... σταγονόμετρο.
Από την πλευρά της, η Διδασκαλική Ομοσπονδία με ανακοίνωσή της κάνει λόγο για «απαράδεκτο, αντιπαιδαγωγικό και εντελώς λογιστικό τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει το υπουργείο Παιδείας τον χώρο της εκπαίδευσης και ζητά την άμεση ανάκληση της σχετικής εγκυκλίου, η οποία οδηγεί σε βίαιη συρρίκνωση των οργανικών θέσεων».
Τα μέλη της ΔΟ αναφέρουν πως «κάθε περαιτέρω σκέψη για συρρίκνωση των θέσεων εκπαιδευτικών στα σχολεία θα βρει ολόκληρο τον κλάδο αλλά και την ελληνική κοινωνία αντιμέτωπους».

ΜΙΧΑΛΗΣ ΝΙΒΟΛΙΑΝΙΤΗΣ

Πηγή: Εφημερίδα ΤΟ ΕΘΝΟΣ, 5/4/2013

Μνημονιακό τσεκούρι στην εκπαίδευση - Αύξηση των ωρών διδασκαλίας

«Μαχαίρι» 14,2% στις δαπάνες του υπουργείου Παιδείας

Νέες δραστικές δαπάνες στην Παιδεία, που αναμένεται να πλήξουν Δημοτικά, Γυμνάσια και Λύκεια, περιλαμβάνει η επικαιροποίηση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος 2013-2016, που πέρασε χθες από τη Βουλή.

Με το νέο νομοσχέδιο περικόπτονται κατά 14,2% οι δαπάνες του υπουργείου Παιδείας.

Από την επικαιροποίηση προβλέπεται νέα μείωση του αριθμού των αναπληρωτών και ελαχιστοποίηση των προσλήψεων, που θα οδηγήσει σε αύξηση του ωραρίου.

Οι εκπαιδευτικοί θα έρθουν αντιμέτωποι με την αύξηση του χρόνου εργασίας τους με στόχο να εξοικονομηθούν το 2013 περίπου 41,2 εκατομμύρια ευρώ και το 2014 περίπου 61,8 εκατομμύρια ευρώ.

Το νέο σχέδιο σύμφωνα με τα έως τώρα δεδομένα θα αυξήσει το ωράριο κατά 3 με 4 ώρες την εβδομάδα, ενώ ταυτόχρονα ίσως καταργήσει και τις μειώσεις στο ωράριο οι οποίες σήμερα ισχύουν μετά την πάροδο κάποιων ετών διδασκαλίας.

Έτσι αναμένεται οι δάσκαλοι να φτάσουν ακόμη και τις 27 ώρες την εβδομάδα, ενώ οι καθηγητές τις 24 ώρες διδασκαλίας ανά εβδομάδα.

Οι πραγματικές δαπάνες από τον τακτικό προϋπολογισμό για την εκπαίδευση θα πιάσουν ιστορικά χαμηλά πέφτοντας στο 2,15% επί του ΑΕΠ το 2016.

Ταυτόχρονα, αποκαλύπτονται οι στόχοι του σχεδίου «Αθηνά» για τα ΑΕΙ-ΑΤΕΙ με την πρόβλεψη για «μείωση των λειτουργικών δαπανών τους κατά 67,4 εκατ. ευρώ λόγω συγχωνεύσεων».

Βάλτε φρένο στη διάλυση του δημόσιου σχολείου, καλεί η ΟΛΜΕ, καταγγέλλοντας ότι κάθε εβδομάδα χάνονται 32.000 διδακτικές ώρες.

Πηγή: http://www.newsbeast.gr

Πρόσκληση για την ετήσια Γενική Συνέλευση του Συλλόγου μας

Αν η αξιολόγηση είναι η απάντηση, ποια είναι η ερώτηση;

Του Χρήστου Κάτσικα*

 

Τις επόμενες μέρες το υπουργείο Παιδείας θα φέρει σε διαβούλευση το σχέδιο προεδρικού διατάγματος που αφορά την αξιολόγηση των 160 χιλιάδων εκπαιδευτικών. Πρόκειται για ένα εξαντλητικό κείμενο 70 σελίδων που αποτελείται από 27 άρθρα και ετοιμάστηκε από τα συναρμόδια υπουργεία Παιδείας και Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Και, βεβαίως, για ακόμη μια φορά επιχειρεί να παρουσιάσει την αξιολόγηση σαν την κίνηση που θα λύσει πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, ένα είδος «πρώτων βοηθειών» στη ρημαγμένη εκπαιδευτική γη.

Χέρι χέρι με την εκάστοτε πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας οι μόνιμοι προσηλυτιστές της κοινής γνώμης, δημοσιογράφοι, τεχνοκράτες και «ειδικοί», εγχαράσσουν στον «σκληρό δίσκο» της κοινής γνώμης, ως αυτονόητο, ότι «η κακοδαιμονία του ελληνικού σχολείου είναι αποτέλεσμα της έλλειψης αξιολόγησης-ελέγχου των εκπαιδευτικών».

Το έδαφος, βεβαίως, είναι εύφορο για την υποδοχή του «αυτονόητου», κοντολογίς, για την άκριτη υιοθέτηση, ως φυσικής και εύλογης, της απαίτησης «να ξεκαθαρίσει επιτέλους το εκπαιδευτικό τοπίο από την κόπρο του Αυγεία». Η αυξανόμενη δυσαρέσκεια των γονέων που αναγκάζονται να «τραυματίζουν» τους οικογενειακούς τους προϋπολογισμούς πληρώνοντας ακριβά -σε καθεστώς «δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης»- το κόστος του εισιτηρίου για την πολυπόθητη είσοδο των παιδιών τους στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση, σε συνδυασμό με την κάθετη πτώση της αποδοτικότητας της «επένδυσης», πριμοδοτεί την οικοδόμηση πεποιθήσεων, σύμφωνα με τις οποίες, αν ένας μαθητής δεν μαθαίνει γράμματα στο σχολείο ή αναγκάζεται να πληρώνει φροντιστήριο ή το απολυτήριό του δεν του εξασφαλίζει μια θέση στην αγορά εργασίας, για όλα αυτά και για άλλα πολλά ευθύνεται ο εκπαιδευτικός, ο οποίος είναι «αναποτελεσματικός ή άπειρος ή τεμπέλης ή ανίκανος» τόσο όσο και ένας υδραυλικός που δεν μπορεί να επισκευάσει μια βρύση ή ένας γιατρός που δεν είναι ικανός να θεραπεύσει μια γρίπη!

Οφείλουμε να το ξεκαθαρίσουμε: Η αξιολόγηση δεν είναι ένα απλό μεταρρυθμιστικό μέτρο που κάποια στιγμή θα «έρθει» και θα «μάθουμε να ζούμε με αυτή», όπως και με τόσα άλλα. Στη λογική αυτή, της «soft αξιολόγησης», έχουν εγκλωβιστεί σήμερα και πολλοί εκπαιδευτικοί αλλά και δυνάμεις της Αριστεράς που αφήνουν να καλλιεργηθεί η άποψη –ή και οι ίδιοι την καλλιεργούν– ότι μέσα στη γενική ακαταστασία και ανοργανωσιά του «ρωμαίικου» η αξιολόγηση θα καταντήσει απλή γραφειοκρατική διαδικασία, ένας ατέλειωτος σωρός χαρτιών και αξιολογικών εκθέσεων όπου «αλλού θα είναι ο παπάς και αλλού τα ράσα του», ο «ένας θα βλογάει τον άλλο» στο… λίκνο της «δημοσιοϋπαλληλικής θαλπωρής», υπό τον φόβο της εναλλαγής κυβερνήσεων και προς αποφυγήν «κομματικών ρεβανσισμών».

Αυτή η άποψη είναι επικίνδυνη, γιατί χαλαρώνει συνειδήσεις, αφήνει ρωγμές συμβιβασμού με την αξιολόγηση καθώς αποδιοργανώνει τις γραμμές της αντίστασης σε αυτήν. Είναι το ίδιο επικίνδυνη με τη διάκριση ανάμεσα σε «καλή» και «κακή» ή «κακόφημη» αξιολόγηση, ανάμεσα σε αξιολόγηση που μπορεί να βοηθήσει το σχολείο και τον εκπαιδευτικό να βελτιωθούν και σε εκείνη που φέρνει τα αντίθετα αποτελέσματα.

Οφείλουμε να το επισημάνουμε: Δεν υπάρχει «κακή» και «καλή» αξιολόγηση, αξιολόγηση που «βοηθάει» και αξιολόγηση που «δεν βοηθάει». Η αξιολόγηση έχει «βαθιές ρίζες» στο κοινωνικό σύστημα που ζούμε, είναι οργανικό μέρος της φυσικής και συμβολικής του βίας, κατάγεται από την καπιταλιστική εκμετάλλευση και ταυτόχρονα την εκφράζει, την ισχυροποιεί και τη νομιμοποιεί. Η αξιολόγηση μεταμορφώνει την εκμετάλλευση και την ταξική ανισότητα σε «φυσικούς» και «ορθολογικούς» δείκτες, περιορίζοντας σε βαθμό εξαφάνισης τις αντίθετες φωνές.

Στη σημερινή περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης όπου η εκπαίδευση γίνεται εμπόρευμα, όπως ο καφές και τα καλλυντικά, η αξιολόγηση περνάει από τον παραδοσιακό ρόλο του τυπικού κοινωνικού ελέγχου των εκπαιδευτικών στην «τιμαριθμοποίηση» της εκπαιδευτικής διαδικασίας, προκειμένου αυτή να έχει «ανταλλακτική αξία» για να κινηθεί στα διεθνή χρηματιστήρια των αξιών.

Για αυτούς τους λόγους είναι το σημαντικότερο πολιτικό διακύβευμα στην εκπαίδευση. Το «πέρασμα» και η «επιβολή» της -μέσω ζαχαρωμένων διακηρύξεων- θα αλλάξει δραματικά τόσο τον χάρτη των συσχετισμών στο σχολείο όσο και την καθημερινή εργασία του εκπαιδευτικού σε όλες της τις πτυχές: από την εργασιακή του σχέση με την εκπαίδευση (μονιμότητα) μέχρι το κλίμα που θα βιώνει καθημερινά στο σχολείο και τις σχέσεις με τους συναδέλφους του.

Θα χειραγωγήσει τον εκπαιδευτικό, θα μετακυλήσει πάνω του όλη την ευθύνη για τη λειτουργία του σχολείου, θα νομιμοποιήσει τα σχέδια για απολύσεις. Εύστοχο και το πικρό «ερώτημα» πολλών εκπαιδευτικών: Είναι δυνατόν η πολιτική που έχει φτωχύνει τη δημόσια εκπαίδευση και τον εκπαιδευτικό και έχει κλείσει το μέλλον στα υπόγεια, να έχει αγαθές προθέσεις;

 

*O Χρήστος Κάτσικας είναι εκπαιδευτικός, αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων (ΠΕΦ) και συντάκτης του περιοδικού Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης και του εκπαιδευτικού δικτύου ενημέρωσης alfavita.gr. Αρθρογραφεί στην εφημερίδα Tα Nέα και τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα εντοπίζονται στο χώρο της κοινωνιολογίας της εκπαίδευσης και της εκπαιδευτικής πολιτικής.

 

Πηγή: Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ, 18/1/2013