Γίνε δόκτωρ με 2.000 ευρώ!

Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε ότι οι «ντελιβεράδες» έρχονται στην πόρτα μας για να μας φέρουν φαγητό ή κανένα επείγον δέμα - άντε και λουλούδια ή είδη περιπτέρου... Εσχάτως όμως, ένα νέο είδος «ντελίβερι» έχει αρχίσει να αναπτύσσεται γοργά: εκείνο της εκπόνησης πανεπιστημιακών εργασιών από εταιρείες «υποστήριξης φοιτητών» ή ιδιώτες καθηγητές και «παράδοσης στο χώρο σας» μέσω e-mail.

Η ύπαρξη ανθρώπων που αναλάμβαναν -με το αζημίωτο- τη συγγραφή εργασιών, από απλές πτυχιακές μέχρι διδακτορικές διατριβές, δεν είναι «φρούτο» της εποχής μας, παρ' ότι κι αυτή «ωρίμασε» με την ανάπτυξη του Διαδικτύου. Τα τελευταία χρόνια εντούτοις, η προσφορά τέτοιων υπηρεσιών αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο, με αποτέλεσμα να γίνεται πλέον λόγος για κανονική «βιομηχανία» που έχει στηθεί γύρω από τις πανεπιστημιακές σπουδές.

Η αναζήτηση του ανθρώπου που θα αναλάβει την εκπόνηση μιας εργασίας δεν είναι διόλου επίπονη, αφού οι εταιρείες που παρέχουν αυτή την υπηρεσία αξιοποιώντας τις όποιες νομικές παραλείψεις ανέρχονται σε δεκάδες. Η διαδικασία, απλή: ο ενδιαφερόμενος κάνει την επαφή με το φροντιστήριο, την εταιρεία ή τον ιδιώτη που θα επιλέξει (τηλεφωνικώς ή μέσω έτοιμης «φόρμας επικοινωνίας» που θα βρει στην ιστοσελίδα), ενημερώνει σχετικά με το θέμα της εργασίας που πρόκειται να παραδώσει, τον επιθυμητό αριθμό λέξεων/ σελίδων, τη βιβλιογραφία και το χρονικό περιθώριο που του έχει δώσει ο επιβλέπων καθηγητής. Κατόπιν συνεννόησης για την ημέρα παράδοσης και τον τρόπο καταβολής του αντιτίμου, ο φοιτητής έχει στα χέρια του έτοιμο τον καρπό του «μόχθου» του. Ο χρόνος παράδοσης της εργασίας, η οποία είναι κατά βάση σε ηλεκτρονική μορφή, κυμαίνεται από μία εβδομάδα, για μια απλή εργασία εξαμήνου 30 σελίδων, μέχρι αρκετούς μήνες για μια διδακτορική διατριβή.

Ένας μισθός για μία εργασία

Οι τιμές διαφοροποιούνται ανάλογα με το τι θέλει ο «πελάτης» (μια εργασία «πτυχίου», ένα μεταπτυχιακό paper ή ακόμα και έρευνα επιπέδου PhD), πόσες σελίδες πρέπει να είναι, τι είδους βιβλιογραφία θα χρησιμοποιηθεί, τι τύπος εργασίας θα είναι (ποιοτική, ποσοτική, κ.λπ.) και φυσικά πόσο γρήγορα πρέπει να ολοκληρωθεί. Με βάση έναν άτυπο «τιμοκατάλογο» παροχής υπηρεσιών, η κάθε σελίδα εργασίας κοστολογείται από 12 ευρώ και μπορεί να αγγίξει ακόμα και τα 18 ευρώ για απλές πτυχιακές ή τα 25 ευρώ -30 ευρώ για διδακτορικές διατριβές. Αν ο φοιτητής στείλει έτοιμη την εργασία του και απλά ζητήσει να διορθωθεί και να «σουλουπωθεί» από κάποιον φροντιστή, θα πληρώσει περίπου 15 ευρώ τη σελίδα (κάθε σελίδα «χωράει» 220-255 λέξεις, ανάλογα με τη γραμματοσειρά και το διάστιχο) ενώ για τη μετάφραση θα χρεωθεί 15 ευρώ -30 ευρώ .

Για μια μεταπτυχιακή εργασία 80-90 σελίδων «θεωρητικού» περιεχομένου, η ημερομηνία παράδοσης της οποίας έχει οριστεί για οχτώ μήνες μετά, το κόστος κυμαίνεται από 1.000 ευρώ έως 1.400 ευρώ . Αν η εργασία αφορά κάποιο ιδιαιτέρως εξειδικευμένο θέμα (ιατρικό ή οικονομικό) ή πρωτότυπη έρευνα, τότε η τιμή της θα ανεβεί, αγγίζοντας ακόμα και τα 1.800 ευρώ .

Σε γενικές γραμμές οι εργασίες που υποβάλλονται σε τμήματα ή σχολές θεωρητικού προσανατολισμού (νομικές, κοινωνικές, ανθρωπιστικές, φιλολογικές) κοστίζουν λιγότερο σε σύγκριση με εκείνες των «θετικών» ή «τεχνολογικών» επιστημών (Πολυτεχνείο, Μαθηματικό, Αρχιτεκτονική, κ.λπ.).

Της Κάτιας Αντωνιάδη
Πηγή: Εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 25/9/2010

Ενιαίο μισθολόγιο με κατάργηση επιδομάτων

Ετοιμάζεται για τον Ιανουάριο.
Στον βασικό μισθό των δημοσίων υπαλλήλων το οικογενειακό επίδομα και το κίνητρο απόδοσης.

Η σαφής εικόνα για τα «φανερά και κρυφά, γενικά και κλαδικά, ειδικά και έκτακτα» επιδόματα που απέκτησε η κυβέρνηση μετά τη σύσταση της ηλεκτρονικής βάσης δεδομένων της Ενιαίας Αρχής Πληρωμών, στην οποία από τον προσεχή Οκτώβριο θα περάσει σταδιακά η μισθοδοσία των δημοσίων υπαλλήλων, ανοίγει τον δρόμο για το ενιαίο μισθολόγιο στο Δημόσιο που θα αρχίσει να ισχύει από τον Ιανουάριο του 2011.

Το νέο μισθολόγιο που σχεδιάζει η κυβέρνηση περιλαμβάνει, κατ΄ αρχάς, την κατάργηση ή την περαιτέρω περικοπή όλων των ειδικών επιδομάτων που χορηγούνται από τους ειδικούς λογαριασμούς· δεύτερον, τη διατήρηση μόνον του κινήτρου απόδοσης το οποίο, όπως και το οικογενειακό επίδομα, έχει ήδη ενσωματωθεί στον βασικό μισθό· τρίτον, την ενσωμάτωση στον βασικό μισθό ορισμένων επιδομάτων που χορηγούνται σήμερα σε ευρείς κλάδους εργαζομένων του Δημοσίου και, τέταρτον, τη μετατροπή του επιδόματος θέσης σε κίνητρο παραγωγικότητας.

Στόχος είναι να αμβλυνθούν οι κραυγαλέες ανισότητες στις αποδοχές των υπαλλήλων με την καθιέρωση νέων, ενιαίων και αξιοκρατικών αρχών στις αμοιβές, καθώς και να επιτευχθεί η εξοικονόμηση ταυτόχρονα περίπου 350 εκατ. ευρώ που προβλέπονται ήδη στο μνημόνιο, γεγονότα ωστόσο που οδηγούν σε περαιτέρω συρρίκνωση των αποδοχών τουλάχιστον μιας μερίδας εργαζομένων στο Δημόσιο.

Τεράστιες ανισότητες
Η κυβέρνηση, αν και δεν έχει λάβει ακόμη τις οριστικές αποφάσεις, παρ΄ ότι το θέμα ετέθη σε σύσκεψη υπηρεσιακών παραγόντων του υπουργείου Οικονομικών που καταρτίζουν τον προϋπολογισμό για το 2011, φέρεται αποφασισμένη να επιφέρει τομή στο υφιστάμενο μισθολογικό καθεστώς.

Η κυβέρνηση φέρεται αποφασισμένη να αμβλύνει- αν όχι να εξαλείψει- τις διαφορές στις αμοιβές λόγω των κρυφών επιδομάτων παρ΄ ότι το σενάριο για την καθιέρωση κλαδικών μισθολογίων έχει εξασθενήσει σημαντικά.

Το σενάριο που προκρίνεται, ως εκ τούτου, είναι η εξομοίωση των μισθών για τις ίδιες θέσεις εργασίας και την επιτέλεση παρόμοιων καθηκόντων. Ετσι, η κυβέρνηση ταυτόχρονα με τη σταδιακή κατάργηση των ειδικών επιδομάτων, θα προχωρήσει και στην ενσωμάτωση στον βασικό μισθό ορισμένων «κλαδικών» ή και «γενικών επιδομάτων», τα οποία λαμβάνουν ήδη ευρείες κατηγορίες εργαζόμενων στο Δημόσιο (νοσοκομειακοί, εκπαιδευτικοί, κ.ά.). Θα καταργηθούν περίπου 40 ειδικά επιδόματα, σχεδόν 180.000 υπαλλήλων, το κόστος των οποίων υπερβαίνει τα 450 εκατ. ευρώ ετησίως. Μέρος του ποσού θα είναι το οικονομικό όφελος από το νέο μισθολόγιο, το οποίο ωστόσο θα είναι πολλαπλάσιο αν υλοποιηθεί και η ειλημμένη απόφαση να καταργηθούν και οι πρόσθετες αμοιβές από συμμετοχή σε επιτροπές.

Η κυβέρνηση, από την άλλη πλευρά, εξετάζει σοβαρά και το ενδεχόμενο να μετατραπεί το επίδομα θέσης ευθύνης σε πριμ παραγωγικότητας. Η εξέλιξη αυτή υπαγορεύεται από την ανάγκη να συνδεθεί το νέο σύστημα προαγωγών στο Δημόσιο, που καθιέρωσε πρόσφατα ο υπουργός Εσωτερικών κ. Ι. Ραγκούσης, με το ύψος των αποδοχών των στελεχών που καταλαμβάνουν θέσεις ευθύνης.

Αντιδρά η ΑΔΕΔΥ
Το ενδεχόμενο περαιτέρω συρρίκνωσης των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων μετά την καθιέρωση του νέου μισθολογίου έχει οδηγήσει την ηγεσία της ΑΔΕΔΥ να διαχωρίσει τη θέση της. Ηδη απάντησε αρνητικά στην πρόταση του κ. Γ. Παπακωνσταντίνου να συμμετάσχει σε κοινή επιτροπή με στελέχη του υπουργείου Οικονομικών για την κατάρτιση του νέου μισθολογίου.

Ερώτημα οι συντάξεις και ο μισθός των νέων
Η εκπόνηση του νέου μισθολογίου δεν είναι ένας δρόμος χωρίς αγκάθια. Εν πρώτοις, θέμα υπάρχει με τη διαμόρφωση του βασικού μισθού των νεοεισερχομένων υπαλλήλων στο Δημόσιο. Υπάρχουν σενάρια να αποδεσμευτεί από τον βασικό μισθό που θα προκύψει για τους ήδη υπηρετούντες από την ενσωμάτωση των επιδομάτων και να εξομοιωθεί με τον βασικό μισθό που ισχύει στον ιδιωτικό τομέα.

Το δεύτερο αγκάθι έχει σχέση με τον νέο βασικό μισθό που θα προκύψει μετά την ενσωμάτωση των επιδομάτων και στις συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων. Το ζήτημα είναι αν θα αποδεχθεί η κυβέρνηση να επηρεάσει το ύψος των συντάξεων ή θα επιχειρήσει να το αποσυνδέσει. Στην πρώτη περίπτωση το κόστος του νέου μισθολογίου θα επιβαρυνθεί σημαντικά, γεγονός που οδηγεί συνδικαλιστικά στελέχη στο συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να μεταθέσει το θέμα στο μέλλον, όταν θα έχουν ολοκληρωθεί οι αναλογιστικές μελέτες που θα κρίνουν τις επικουρικές συντάξεις.

Του Δημήτρη Νικολακόπουλου
Πηγή: Εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ, 18/9/2010

Η απογραφή και η... ουρά!

Μύθοι και πραγµατικότητα για τον δηµόσιο τοµέα

Δεν είναι λίγοι εκείνοι οι οποίοι εξέφρασαν, ευθύς εξαρχής, την απορία τους, όταν το υπουργείο Εσωτερικών ανακοίνωσε την πρόθεσή του να απογράψει τους δηµοσίους υπαλλήλους. Το βασικό ερώτηµα εστιάστηκε στο γιατί η καταγραφή δεν γινόνταν µε τα στοιχεία που ήδη διέθεταν οι διευθύνσεις προσωπικού υπουργείων και άλλων φορέων του Δηµοσίου.

Όποιος έχει στοιχειώδη εµπειρία από τους µάγιστρους της επικοινωνιακής πολιτικής µπορεί να διακρίνει δια γυµνού οφθαλµού τις αθέατες σκοπιµότητες:

Η όλη διαδικασία, µε τη βοήθεια των αοιδών της συναίνεσης και των ηλεκτρονικών µας γκουβερνάντων, ερχόταν να πριµοδοτήσει, να στερεώσει και να νοµιµοποιήσει έναν από τους βολικότερους στρατευµένους µύθους για το «διογκωµένο συγκεντρωτικό κράτος µε τους άπειρους, προνοµιούχους και βαριεστηµένους δηµοσίους υπαλλήλους», ο αριθµός των οποίων «σχετίζεται αφενός µε τα δηµοσιονοµικά ελλείµµατα αφετέρου µε τις αναχρονιστικές αγκυλώσεις της κρατικής µηχανής». Στη συνείδηση της κοινής γνώµης οι δηµόσιοι υπάλληλοι παρουσιάστηκαν για µια ακόµη φορά, µε αριστοτεχνικό τρόπο, σαν το «βαρίδι στα πόδια µιας κοινωνίας και µιας οικονοµίας που θέλει να προχωρήσει και δεν µπορεί».

Πριν από κάθε επίθεση οι γνωστοί διακοσµητές της πρόσοψης πιάνουν τα στασίδια των media και λιπαίνουν το έδαφος για να κερδηθεί ο «αγώνας» από τα αποδυτήρια. Οι τροβαδούροι της αγοράς έχουν γίνει οι καλύτεροι νονοί της πιο διεστραµµένης διαστρέβλωσης των λέξεων, των εννοιών, της γλώσσας. Η απόλυση κρύβεται πίσω από τη λέξη εξυγίανση ή εξορθολογισµός, η ιδιωτικοποίηση καλύπτεται πίσω από τη λέξη απελευθέρωση των αγορών. Σπουδαίες, φωτεινές, ελπιδοφόρες λέξεις χρησιµοποιούνται ως παραπλανητικός επίδεσµος µιας πολιτικής που ισοπεδώνει κατακτήσεις και δικαιώµατα.

Στόχος η συκοφάντηση του αντιπάλου, η αποµόνωσή του από σύµµαχες δυνάµεις, σε τέτοιο βαθµό που το θύµα να αποδεχθεί τη θυσία σα να είναι θέληµα Θεού. Είναι φανερό: Η συζήτηση για το µέγεθος του δηµοσίου τοµέα και για την έκταση της απασχόλησης σ’ αυτόν µε τους όρους που γίνεται, είναι προφανές ότι λειτουργεί στην κατεύθυνση της νοµιµοποίησης της ιδιωτικοποίησης και της απόσυρσης του κράτους από δραστηριότητες υπέρ των ιδιωτών.

Πρέπει να είµαστε ξεκάθαροι: Η απογραφή των δηµοσίων υπαλλήλων δεν αποτελεί παρά τµήµα µιας οργανωµένης επιχείρησης σε επίπεδο Ε.Ε. η οποία µοντάρεται εδώ και αρκετό καιρό και µε την ευκαιρία της κρίσης επιταχύνθηκε η προσπάθεια υλοποίησής της.

Αναφερόµαστε, βεβαίως, στη νέα ευρωπαϊκή στρατηγική «Ευρώπη 2020», που περιλαµβάνει στο µενού της ως «πρόγευµα» την αυστηροποίηση του Συµφώνου Σταθερότητας και την «οικονοµική διακυβέρνηση», θέµατα που βρέθηκαν στο επίκεντρο των συνοµιλιών στη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες στις 17-18 Ιουνίου του 2010.

Σε πρώτο επίπεδο το νέο µοντέλο οικονοµικής διακυβέρνησης της ευρωζώνης σηµαίνει µεγαλύτερο έλεγχο των δηµοσιονοµικών και των οικονοµικών πολιτικών κάθε χώρας - µέλους από τις Βρυξέλλες. Στα πλαίσια αυτά συµφωνήθηκαν συγκεκριµένες προτάσεις, όπως η εκ των προτέρων – κάθε άνοιξη, αρχής γενοµένης από το 2011 – αξιολόγηση σε κοινοτικό επίπεδο των σχεδίων προϋπολογισµών των κρατών - µελών πριν κατατεθούν και εγκριθούν από τα εθνικά κοινοβούλια.

Στο πλαίσιο, λοιπόν, της ιδέας για «οικονοµική διακυβέρνηση» της Ε.Ε. προωθούνται κατευθύνσεις για τον ορισµό ενός πλαφόν, που θα αναφέρεται στο ανώτατο όριο των υπαλλήλων (οι αµοιβές των οποίων χρηµατοδοτούνται από τον προϋπολογισµό) ως ποσοστό του πληθυσµού ή του ενεργού πληθυσµού ή αλλιώς για τον ορισµό ενός πλαφόν του κρατικού προϋπολογισµού το οποίο θα εξυπηρετεί τη µισθοδοσία των δηµοσίων υπαλλήλων.

Σύµφωνα µε τις επιταγές των Βρυξελλών, το επόµενο χρονικό διάστηµα η κυβέρνηση πρέπει να παρουσιάσει έναν καινούργιο κρατικό µηχανισµό, οπωσδήποτε, εκτός των άλλων, πιο φθηνό. Το όχηµα του νέου ψαλιδίσµατος των µισθών θα είναι το λεγόµενο νέο µισθολόγιο του οποίου ο κεντρικός άξονας είναι η «εξίσωση των µισθών προς τα κάτω».

Το µισθολογικό κόστος του Δηµοσίου το 2009, πριν από την εφαρµογή του προγράµµατος σταθερότητας, ήταν 12,5 δισ. ευρώ, από τα οποία περίπου 5 δισ. ευρώ αφορούσαν επιδόµατα. Με το πάγωµα των µισθών και τη µείωση δώρων και επιδοµάτων, προβλέπεται µείωση της µισθολογικής δαπάνης κατά 1,1 δισ. ευρώ το 2010. Η συνολική µείωση µέχρι και το 2013 προϋπολογίζεται σε 2,7 δισ. ευρώ (µείον 500 εκατ. ευρώ το 2011, µείον 600εκατ. ευρώ το 2012 και µείον 500 εκατ. ευρώ το 2013).
Παράλληλα η κεντρική γραµµή, πέρα από τις µετατάξεις προσωπικού, είναι η µείωση των δηµοσίων υπαλλήλων αφενός µέσω της δραστικής µείωσης των προσλήψεων αφετέρου µέσω της δροµολόγησης νέων και εκτεταµένων ιδιωτικοποιήσεων υπηρεσιών και εκχώρηση των λειτουργιών τους σε ιδιώτες.

Του Χρήστου Κάτσικα
Πηγή: Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, 3/9/2010

Σχολή Αργυροχρυσοχοΐας Στεμνίτσας

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ Δ/ΝΣΗ ΠΕ. & ΔΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ
Δ/ΝΣΗ Δ/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ
______________
1η ΕΠΑ.Σ. ΣΤΕΜΝΙΤΣΑΣ- ΑΡΓΥΡΟΧΡΥΣΟΧΟΙΑΣ
Στεμνίτσα Αρκαδίας, 22024, Τηλέφωνο: 2795081227, Fax: 2795081203, e-mail: mail@epas-stemn.ark.sch.gr

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ


Σχολή Αργυροχρυσοχοΐας Στεμνίτσας,

ένα μοναδικό σχολείο...

...σε ένα μοναδικό περιβάλλον


Η Σχολή Αργυροχρυσοχοΐας Στεμνίτσας ανακοινώνει ότι οι εγγραφές για το σχολικό έτος 2010-2011 συνεχίζονται και τον Σεπτέμβριο. Στη Σχολή μπορεί να γραφτεί οποιοσδήποτε, ανεξαρτήτου ηλικίας, αρκεί να έχει ολοκληρώσει τη φοίτηση του έως την Α’ Λυκείου.

Η Σχολή Αργυροχρυσοχοΐας λειτουργεί από το 1976 στη Στεμνίτσα, έναν παραδοσιακό οικισμό στα ορεινά της Αρκαδίας και αργυροχρυσοχοϊκό κέντρο ήδη από τα μεταβυζαντινά χρόνια. Σήμερα, η Σχολή Αργυροχρυσοχοΐας Στεμνίτσας είναι ένα δημόσιο σχολείο διετούς φοίτησης, που διαθέτει πλήρη υλικοτεχνική υποδομή, με τρία πλήρως εξοπλισμένα εργαστήρια αργυροχρυσοχοΐας (με ατομικούς πάγκους κτλ), σχεδιαστήριο και εργαστήριο ηλεκτρονικών υπολογιστών .
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει μόνο μαθήματα που είναι σχετικά με την ειδικότητα και δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην εργαστηριακή διδασκαλία. Παράλληλα με την πρωινή διδασκαλία προσφέρονται επίσης και απογευματινά μαθήματα εξειδικευμένων τεχνικών. Ακόμη, παρέχονται δωρεάν σίτιση, δωρεάν μετακίνηση από και προς τους τόπους μόνιμης διαμονής, καθώς και επιδότηση ενοικίου.

Περισσότερες πληροφορίες, καθώς και για την διαδικασία εγγραφής στα τηλ: 2795081227, 6972252492, 6972838460.