«Κοπάνα» από 16.000 δασκάλους!
«Είμαι ένας από τους δέκα ή ίσως και λιγότερους δασκάλους στη χώρα που επέλεξα να μη διοριστώ» λέει ο εκπαιδευτικός Νίκος Παυλάκος, και δεν υπερβάλλει. Ο ίδιος ασκεί το επάγγελμα του συμβούλου επαγγελματικού προσανατολισμού και παραδέχεται ότι η διδασκαλία είναι μια πολύ ψυχοφθόρα διαδικασία. Δεν καταλαβαίνει όμως πώς μπορεί η απλή κούραση ή η καθημερινή δυσκολία στην επικοινωνία με παιδιά να εξελιχθεί σε μόνιμο... ψυχολογικό πρόβλημα. Και τούτο διότι 4.000 δάσκαλοι δηλώνουν σήμερα στην Ελλάδα ότι υποφέρουν από ψυχολογικά προβλήματα και ως εκ τούτου απομακρύνονται από τις σχολικές τάξεις. Ο αστρονομικός αυτός αριθμός καταγράφεται σε μια χώρα όπου υπάρχουν ακόμη κενά στη μέση της σχολικής χρονιάς, σε αίθουσες δημοτικών σχολείων και σε κρίσιμες ειδικότητες. Επίσης σε έναν κλάδο του οποίου οι πτυχιούχοι δεν επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες των σχολείων! Γι΄ αυτό μάλλον φταίει και το ότι 10.000 είναι οι αποσπασμένοι δάσκαλοι σε υπηρεσίες άσχετες με την εκπαίδευση, ενώ 1.600-1.700 άτομα βρίσκονται σε εκπαιδευτική άδεια. Ένα ολόκληρο σύμπαν ασήμαντων θέσεων, γραφείων, υπηρεσιών, φτιαγμένων για να εξυπηρετούν εκπαιδευτικούς οι οποίοι έχουν προσληφθεί, μονιμοποιηθεί, πληρώνονται, αλλά δεν διδάσκουν.
Όπως μάλιστα λέει ο κ. Παυλάκος, οι δάσκαλοι είναι οι αγαπημένοι των βουλευτών. «Έχουν καλή εκπαίδευση και ικανότητα στη γραφή και στον λόγο, είναι μεγάλη ομάδα και είναι πολύ πιο εύκολο να αποσπαστούν από ό,τι οι φιλόλογοι της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης» δηλώνει. «Αποτελούν τη βασικότερη πηγή άντλησης προσωπικού για κάθε ευσυνείδητο πολιτικό» συνεχίζει.
Ο κόμπος στο χτένι
Αν στα παραπάνω προστεθεί το γεγονός ότι εφέτος και πέρυσι συνταξιοδοτήθηκε ένας μεγάλος αριθμός δασκάλων που αποτελούσαν ουσιαστικά τη «γενιά του ΄70», η εικόνα μοιάζει απογοητευτική. Στα σχολεία όλης της χώρας τα κενά είναι περίπου 300 σε δασκάλους (μαζί με τις ειδικότητες των δασκάλων φυσικής αγωγής, ξένης γλώσσας κτλ.) και 650 στην ειδική αγωγή. Και αυτό γιατί οι αριθμοί των αποφοίτων των Παιδαγωγικών Σχολών της χώρας δεν επαρκούν. «Οταν ένας δάσκαλος αρρωστήσει είναι τρομερά δύσκολο να αντικατασταθεί» λέει ο δάσκαλος ειδικού σχολείου στην Αττική κ. Αθ. Γκούμας. «Τα κενά που αντιμετωπίζει σήμερα η πρωτοβάθμια εκπαίδευση και κυρίως η ειδική αγωγή είναι πολύ μεγάλα. Σε νηπιαγωγεία στην Παλλήνη και στον Μαραθώνα, αλλά και στο ειδικό σχολείο στο Λαύριο πολλές διδακτικές ώρες δεν γίνονται σε καθημερινή βάση» δηλώνει. «Στην αρχή της χρονιάς ξεκινήσαμε με 300 κενά» συνεχίζει ο κ. Γκούμας. «Πριν από τις εκλογές τα κενά ήταν 182. Δεν έχουμε δασκάλους σε πολλά ολοήμερα σχολεία. Δεν έχει σημασία η ειδικότητα» τονίζει. «Τους αποσπασμένους τούς γεννά η πολιτική της εκάστοτε ηγεσίας του υπουργείου» καταλήγει ο κ. Γκούμας. «Απλώς έφτασε ο κόμπος στο χτένι».
Οι νηπιαγωγοί περισσεύουν...
Την ίδια στιγμή, όπως αποκαλύπτει μεγάλη πανελλαδική έρευνα που ολοκλήρωσαν οι σύμβουλοι επαγγελματικής σταδιοδρομίας κκ. Ν. Παυλάκος και Σπ. Μιχαλούλης , περισσότεροι από 15.000 είναι οι αδιόριστοι νηπιαγωγοί. Έτσι, πολλά ιδιωτικά σχολεία, καθώς δεν βρίσκουν δασκάλους στην αγορά, χρησιμοποιούν νηπιαγωγούς για να διδάσκουν στις πρώτες τάξεις του δημοτικού. Παρ΄ όλα αυτά, σε τέτοιες περιπτώσεις δεν αναγνωρίζεται στους νηπιαγωγούς η όποια προϋπηρεσία, με αποτέλεσμα να γίνεται από την πλευρά τους λόγος για άνιση μεταχείριση.
Σύμφωνα πάντως με τον κ. Μιχαλούλη, «με δεδομένο το γεγονός ότι όλο και λιγότεροι δάσκαλοι συνταξιοδοτούνται και μειώνονται οι κενές θέσεις που υπάρχουν, φαίνεται ότι η μεγάλη ζήτηση των δασκάλων, που παρατηρείται ως σήμερα, σύντομα θα σταματήσει να υπάρχει» . Τα τελευταία χρόνια συνταξιοδοτούνται ετησίως περίπου 2.000 δάσκαλοι. Την ίδια ώρα αποφοιτούν περίπου 4.000 τον χρόνο από τα εννέα τμήματα Δημοτικής Εκπαίδευσης.
Ρύθμιση για αναπληρωτές
Οι αναπληρωτές δάσκαλοι είναι μια άλλη «πικρή ιστορία» για τον εκπαιδευτικό χώρο, καθώς πρόκειται για εκείνους που καλούνται να καλύψουν τα κενά στις οργανικές θέσεις δασκάλων (άδειες, γονικές άδειες, λοχίας, αναρρωτικές, εκπαιδευτικές κτλ.) Ετσι, εργάζονται κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους και διακόπτουν τους καλοκαιρινούς μήνες, ενώ δεν είναι ασφαλισμένοι του Δημοσίου- ασφαλίζονται στο ΙΚΑ. «Η μεγάλη διαφορά από τους μόνιμους εκπαιδευτικούς έγκειται στο γεγονός ότι ενώ εξελίσσονται μισθολογικά δεν συμβαίνει το ίδιο και με τη βαθμολογική τους εξέλιξη» λέει ο κ. Παυλάκος. Πολλοί από αυτούς περιμένουν μήνες ώσπου να πληρωθούν. Πάντως, το υπουργείο Παιδείας μελετά ρύθμιση που θα διευθετεί το συγκεκριμένο ζήτημα, επιτρέποντας την ιεραρχική εξέλιξη των αναπληρωτών δασκάλων και καθηγητών.
Οι μισθοί
Οι μισθοί των εκπαιδευτικών στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση (δάσκαλοι, νηπιαγωγοί) ξεκινούν από 1.100 ευρώ τον μήνα καθαρά για τον πρωτοδιόριστο και φτάνουν ως 1.500 ευρώ τον μήνα μετά την πάροδο 32-35 ετών εργασίας. «Στον μισθό αυτόν βέβαια προστίθενται και διάφορα επιδόματα (οικογενειακά κτλ.) που προβλέπονται για κάθε κλάδο του Δημοσίου, με πιο πρόσφατο το εξωδιδακτικό επίδομα ύψους 105 ευρώ που κέρδισαν οι εκπαιδευτικοί έπειτα από μεγάλη απεργία τους την περίοδο της κυρίας Μαριέττας Γιαννάκου στο υπουργείο Παιδείας» λέει ο κ. Παυλάκος.
Της Μ. Παπαματθαίου
Πηγή: Εφημερίδα "ΤΟ ΒΗΜΑ", Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2010
Σημείωμα σύνταξης: Εάν στους παραπάνω αριθμούς προσθέσουμε κι αυτούς που είναι αποσπασμένοι στο εξωτερικό, στα διδασκαλεία και στα κέντρα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης καταλαβαίνουμε πως ο αριθμός των δασκάλων που υπηρετεί πραγματικά στα σχολεία της χώρας είναι ακόμα πιο μικρός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου