Ξεκινώντας, θα θέλαμε να παρουσιάσουμε ένα κομμάτι από την πρόσφατη ιστορία της εκπαίδευσής μας και πιο συγκεκριμένα για τη δημιουργία των Παιδαγωγικών Τμημάτων και την ίδρυση των Συλλόγων αποφοίτων αυτών. Είναι νομίζουμε χρήσιμο και απαραίτητο να ξέρει ο κάθε απόφοιτος των Παιδαγωγικών Τμημάτων αλλά και γενικότερα ο κάθε εκπαιδευτικός το πώς και το γιατί ιδρύθηκαν αυτοί οι Σύλλογοι, ποια προβλήματα κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν και πώς δρομολογείται από δω και πέρα η δράση τους.
Η ιστορία μας ξεκινά το έτος 1982, χρονιά που ψηφίζεται νόμος ο οποίος προβλέπει την ίδρυση τετραετών σχολών για την εκπαίδευση των δασκάλων στα ελληνικά πανεπιστήμια:
1982: Μετά από συνεχείς αγώνες του ελληνικού διδασκαλικού κόσμου [ΔΟΕ, κλπ] εγκρίνεται και ψηφίζεται στην ελληνική βουλή από την νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ο Nόμος [Ν.1268/82, άρθρο 46] που εισάγει και στην Ελλάδα τις ανώτατες σπουδές και την τετραετή φοίτηση για τους δασκάλους της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Το αίτημα για την ανωτατοποίηση των σπουδών των δασκάλων και τη φοίτησή τους στα πανεπιστήμια είναι πολύ παλιό και είχε εκφραστεί και υποστηριχτεί σε ιδιαίτερα χαλεπούς καιρούς από πρωτοπόρους έλληνες παιδαγωγούς, κυρίως στο Μεσοπόλεμο.
1983: Η αποστολή που ανατίθεται, με το Προεδρικό Διάταγμα 320/83, στα Παιδαγωγικά Τμήματα είναι, μεταξύ άλλων: «να συμβάλλουν στην εξύψωση του επιπέδου και στην κάλυψη των αυξανόμενων αναγκών της Εκπαίδευσης σε ό,τι αφορά σε ζητήματα Παιδαγωγικής και να συμβάλλουν στην αντιμετώπιση και επίλυση παιδαγωγικών προβλημάτων εν γένει». Όμως η ελληνική πολιτεία, παρά τις σχετικές διακηρύξεις, θα υποκύψει στη συνέχεια σε διάφορες πιέσεις και θα οδηγήσει την πρωτοβάθμια εκπαίδευση σε μια από τις μεγαλύτερες κρίσεις της, στον 20ό αιώνα.
1984: Την ακαδημαϊκή χρονιά 1984-85, λειτουργούν για πρώτη φορά στην Ελλάδα, πανεπιστημιακά τμήματα εκπαίδευσης των μελλοντικών δασκάλων αλλά και τα πρώτα αμιγή τμήματα παιδαγωγικής στην Ελλάδα, με πολύ μεγάλη καθυστέρηση από την υπόλοιπη Ευρώπη. Είναι η εποχή που η παιδαγωγική, από τον παραγκωνισμό και την υποβάθμιση που την είχαν καταδικάσει σε όλες τις προηγούμενες δεκαετίες συντηρητικές κυβερνήσεις και οι ιθύνοντες μιας καθυστερημένης εκπαίδευσης αρχίζει να αποκτά σάρκα και οστά. Οι εκκλήσεις των μεγάλων παιδαγωγών των αρχών του αιώνα [Δελμούζος, Γληνός, Κουντουράς, Κάστανος, Παπαμαύρος, κ.ά] θα βρουν ανταπόκριση με 70 σχεδόν χρόνια καθυστέρηση! Τα πρώτα τμήματα τετραετούς εκπαίδευσης λειτουργούν: στην Αθήνα, στα Ιωάννινα και στο Ρέθυμνο (για τους δασκάλους) και στην Πάτρα και στη Θεσσαλονίκη (για τους νηπιαγωγούς).
Τη χρονιά όμως αυτή αρχίζει και μια αντίστροφη πορεία από τις μέχρι τώρα διαφαινόμενες εξελίξεις: Οι εισακτέοι στις παιδαγωγικές ακαδημίες που κλείνουν ανέρχονται [σε μια χρονιά δεν κάνετε λάθος] στους 5.463, το ίδιο και το 1985, ενώ το 1986 όπου επεκτείνεται σε όλα τα πανεπιστήμια ο θεσμός των παιδαγωγικών τμημάτων στους 1.760. ( Είχαν προηγηθεί το 1983: 4.160, το 1982:3.400, ενώ πριν οι αριθμοί πέφτουν κάτω του 3.000].
1986: Την ακαδημαϊκή χρονιά 1986-87, αρχίζουν να λειτουργούν και τα υπόλοιπα παιδαγωγικά τμήματα στα υπόλοιπα Πανεπιστήμια της Χώρας [ η αρχή ήταν κάθε πανεπιστήμιο και ένα παιδαγωγικό τμήμα]. Πιο συγκεκριμένα από αυτή τη χρονιά λειτουργούν Παιδαγωγικά Τμήματα εκτός από την Αθήνα, τα Ιωάννινα και το Ρέθυμνο και στις πόλεις: Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Αλεξανδρούπολη, και τη Ρόδο [από το 1987-88 και στο Βόλο].
1987: Είναι η πρώτη ακαδημαϊκή χρονιά [1987-88], που δεν εισάγονται σπουδαστές στις υπό κατάργηση Παιδαγωγικές Ακαδημίες. Όμως οι Παιδαγωγικές Ακαδημίες δεν έχουν κλείσει ακόμα τον κύκλο τους θα συνεχίσουν τη λειτουργία τους μέχρι και το 1991 όπου γίνεται η οριστική παύση τους- με βασική αποστολή την αναγνώριση των πτυχίων των αποφοίτων ακαδημιών της Βαλκανικής [κυρίως Γιουγκοσλαβία].
1988: Είναι η χρονιά που αποφοιτούν οι πρώτοι φοιτητές των Παιδαγωγικών Τμημάτων, η αισιοδοξία όμως των πρώτων χρόνων έχει αρχίζει να σκιάζεται από τη συνειδητοποίηση πως αυτοί που προορίζονταν για την αναβάθμιση της ελληνικής εκπαίδευσης βρίσκονται στην επετηρίδα διορισμού μετά από τους συνομήλικους τους συναδέλφους των παιδαγωγικών ακαδημιών και μετά τον όχι ευκαταφρόνητο αριθμό: 16.000!
Αιτία:
· η μεγάλη αύξηση την τετραετία 1983-1986 των εισακτέων στις υπό κατάργηση παιδαγωγικές ακαδημίες [Συνολικά την τετραετία: 17.296],
· η σχεδόν ελεύθερη εισαγωγή στο δεύτερο έτος των παιδαγωγικών ακαδημιών τα ίδια έτη πτυχιούχων άλλων σχολών, γνωστοί και ως εξαμηνίτες, αφού πρόλαβαν να παρακολουθήσουν μόνο ένα εξάμηνο από το πρόγραμμα των παιδαγωγικών ακαδημιών [ έμπαιναν στο δεύτερο έτος και τα αποτελέσματα έβγαιναν το Δεκέμβρη],
· η εγγραφή στην επετηρίδα πτυχιούχων από τις αμφιβόλου ποιότητας [αλλά και εκφυλισμένων διαδικασιών λήψης πτυχίου] παιδαγωγικών ακαδημιών της πρώην Γιουγκοσλαβίας.
Μην ξεχνάμε όλες οι παραπάνω κατηγορίες προηγούνται των αποφοίτων των Παιδαγωγικών Τμημάτων [αλήθεια τις πταίει;]
1990: Ιδρύεται ο Σύλλογος Αδιορίστων Δασκά-λων Πτυχιούχων Παιδαγωγικών Τμημάτων Πανεπι-στημίων με έδρα την Αθήνα, με βασικό σκοπό την άρση του αδιεξόδου για τους αποφοίτους των Παιδαγωγικών Τμημάτων [Ο πρώτος απόφοιτος παιδαγωγικού τμήματος προβλέπεται να διοριστεί το 2002!].
1991: Ιδρύεται ο Σύλλογος Αποφοίτων Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης ΑΠΘ Μίλτος Κουντουράς». Είχε προηγηθεί στις 2-3 Φεβρουαρίου 1991 η πρώτη Πανελλήνια Συνδιάσκεψη Παιδαγωγικών Τμημάτων Δημο-τικής Εκπαίδευσης και Νηπιαγωγών στη Θεσ-σαλονίκη. Μια συνδιάσκεψη που αποτέλεσε ορόσημο, στην ιστορία όχι μόνο του νεώτερου φοιτητικού κινήματος (ήταν η πρώτη συνδιάσκεψη φοιτητών συγκεκριμένης σχολής που έκαναν συνέδριο στην Ελλάδα συμμετείχαν εκπρόσωποι από όλα τα παιδαγωγικά τμήματα] αλλά και μια συνδιάσκεψη που οριοθέτησε τη δράση από κει και πέρα και δημιούργησε τις προϋποθέσεις για μια συνεχή συνεργασία και επαφή των παιδαγωγικών τμημάτων. Εξάλλου στη συνδιάσκεψη αυτή ήταν και η πρώτη φορά που τέθηκε επίσημα από φοιτητές των Παιδαγωγικών Τμημάτων και το θέμα της ίδρυσης παράλληλης επετηρίδας για τους αποφοίτους των Παιδαγωγικών Τμημάτων. Προτείνεται η συμπληρωματική εκπαίδευση των αποφοίτων παιδαγωγικών ακαδημιών εξωτερικού.
1992: Διοργανώνεται στην Αθήνα (το Σεπτέμ-βριο) η Δεύτερη Πανελλήνια Συνδιάσκεψη Παιδαγω-γικών Τμημάτων [φοιτητών και αποφοίτων] όπου πλέον λαμβάνει χώρα η ιστορική απόφαση για την προώθηση του θέματος της παράλληλης επετηρίδας με 60% για τα Π.Τ. και 40% για τις Π.Α. Η απόφαση πάρθηκε με φήφους 7 υπέρ, 3 κατά και 1 λευκό.
Τον Ιούλιο του ίδιου έτους έχουμε και την πρώτη μεγάλη επιτυχία των προσπαθειών μας την φήφιση από την ελληνική βουλή του νόμου 2083/92, άρθρο 30, παρ.2 που αναφέρεται στη συμπληρωματική εκπαίδευση των πτυχιούχων της αλλοδαπής και του παγώματος του διορισμού τους μέχρι να ολοκληρωθεί η εκπαίδευσή τους.
1993: Στην Αλεξανδρούπολη, πραγματοποιείται από 28 μέχρι 30 Μαϊου η 3η Πανελλήνια Συνδιάσκεψη Παιδαγωγικών Τμημάτων. Επιβε-βαιώνεται η θέση για την παράλληλη επετηρίδα με ποσοστό 50% για τα Π.Τ. και 50% για τις Π.Α.
1994: Το 1994 οργανώνεται αρχικά μία προσυνδιάσκεψη στην Αθήνα (29-30 Μαρτίου) [4η συνδιάσκεψη] που στόχο είχε το συντονισμό των προσπαθειών μας και τη διεύρυνση των επαφών μας για την επίτευξη του στόχου της παράλληλης επετηρίδας και μία τακτική συνδιάσκεψη στη Φλώρινα [από 20-22 Μαΐου 5η συνδιάσκεψη].
Το καλοκαίρι ψηφίζεται, από την ελληνική βουλή, ο νόμος 2233 ο οποίος προβλέπει, για πρώτη φορά στην ελληνική εκπαίδευση, το διορισμό με ποσοστό και αποφοίτων παιδαγωγικών τμημάτων στα δημόσια σχολεία [για τους δασκάλους 24%, για τους νηπιαγωγούς 38%]. Η ψήφιση του νόμου αυτού αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες δικαιώσεις του συλλόγου μας [Ν.2233/94, άρ.2, παρ.6].
1995: Από 31 Μαρτίου μέχρι 2 Απριλίου, διοργανώνεται, στο Ρέθυμνο, η 6η Πανελλήνια Συνδιάσκεψη Παιδαγωγικών Τμημάτων.
1996: Στις 2/11/96, πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα η 7η Συνδιάσκεψη Αποφοίτων Παιδαγωγικών Τμημάτων με κύρια θέματα συζήτησης: την αύξηση των ποσοστών για τα Παιδαγωγικά Τμήματα (από 25% στο 50%), την παρέμβαση των συλλόγων για τη θέσπιση ουσιαστικής εξομοίωσης των διετών, τις σχέσεις των συλλόγων μας με τη ΔΟΕ, την αντιμετώπιση προβλημάτων που προκύπτουν με το διορισμό στα Δημοτικά καθηγητών χωρίς παιδαγωγική κατάρτιση, κ.ά.
1997: Στις 17/5/97, πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη, η 8η συνδιάσκεψη, με βασικό σκοπό την ίδρυση μιας Παιδαγωγικής Ομοσπονδίας για τους αποφοίτους των Παιδαγωγικών Τμημάτων με καθαρά επιστημονικούς σκοπούς αλλά και για την κατοχύρωση της παιδαγωγικής επιστήμης στην Ελλάδα. Συζητήθηκαν επίσης τα θέματα της εξομοίωσης, της αύξησης του ποσοστού και για τους μόνιμους και για τους αναπληρωτές, κ.ά..
1998: Στις 14 Μαρτίου, διοργανώνεται στη Θεσσαλονίκη, έκτακτη συνδιάσκεψη [9η] των Συλλόγων Αποφοίτων Παιδαγωγικών Τμημάτων με σκοπό τη λήψη κοινής απόφασης για το θέμα του νέου συστήματος διορισμών στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση.
Η ιστορία μας ξεκινά το έτος 1982, χρονιά που ψηφίζεται νόμος ο οποίος προβλέπει την ίδρυση τετραετών σχολών για την εκπαίδευση των δασκάλων στα ελληνικά πανεπιστήμια:
1982: Μετά από συνεχείς αγώνες του ελληνικού διδασκαλικού κόσμου [ΔΟΕ, κλπ] εγκρίνεται και ψηφίζεται στην ελληνική βουλή από την νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ο Nόμος [Ν.1268/82, άρθρο 46] που εισάγει και στην Ελλάδα τις ανώτατες σπουδές και την τετραετή φοίτηση για τους δασκάλους της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Το αίτημα για την ανωτατοποίηση των σπουδών των δασκάλων και τη φοίτησή τους στα πανεπιστήμια είναι πολύ παλιό και είχε εκφραστεί και υποστηριχτεί σε ιδιαίτερα χαλεπούς καιρούς από πρωτοπόρους έλληνες παιδαγωγούς, κυρίως στο Μεσοπόλεμο.
1983: Η αποστολή που ανατίθεται, με το Προεδρικό Διάταγμα 320/83, στα Παιδαγωγικά Τμήματα είναι, μεταξύ άλλων: «να συμβάλλουν στην εξύψωση του επιπέδου και στην κάλυψη των αυξανόμενων αναγκών της Εκπαίδευσης σε ό,τι αφορά σε ζητήματα Παιδαγωγικής και να συμβάλλουν στην αντιμετώπιση και επίλυση παιδαγωγικών προβλημάτων εν γένει». Όμως η ελληνική πολιτεία, παρά τις σχετικές διακηρύξεις, θα υποκύψει στη συνέχεια σε διάφορες πιέσεις και θα οδηγήσει την πρωτοβάθμια εκπαίδευση σε μια από τις μεγαλύτερες κρίσεις της, στον 20ό αιώνα.
1984: Την ακαδημαϊκή χρονιά 1984-85, λειτουργούν για πρώτη φορά στην Ελλάδα, πανεπιστημιακά τμήματα εκπαίδευσης των μελλοντικών δασκάλων αλλά και τα πρώτα αμιγή τμήματα παιδαγωγικής στην Ελλάδα, με πολύ μεγάλη καθυστέρηση από την υπόλοιπη Ευρώπη. Είναι η εποχή που η παιδαγωγική, από τον παραγκωνισμό και την υποβάθμιση που την είχαν καταδικάσει σε όλες τις προηγούμενες δεκαετίες συντηρητικές κυβερνήσεις και οι ιθύνοντες μιας καθυστερημένης εκπαίδευσης αρχίζει να αποκτά σάρκα και οστά. Οι εκκλήσεις των μεγάλων παιδαγωγών των αρχών του αιώνα [Δελμούζος, Γληνός, Κουντουράς, Κάστανος, Παπαμαύρος, κ.ά] θα βρουν ανταπόκριση με 70 σχεδόν χρόνια καθυστέρηση! Τα πρώτα τμήματα τετραετούς εκπαίδευσης λειτουργούν: στην Αθήνα, στα Ιωάννινα και στο Ρέθυμνο (για τους δασκάλους) και στην Πάτρα και στη Θεσσαλονίκη (για τους νηπιαγωγούς).
Τη χρονιά όμως αυτή αρχίζει και μια αντίστροφη πορεία από τις μέχρι τώρα διαφαινόμενες εξελίξεις: Οι εισακτέοι στις παιδαγωγικές ακαδημίες που κλείνουν ανέρχονται [σε μια χρονιά δεν κάνετε λάθος] στους 5.463, το ίδιο και το 1985, ενώ το 1986 όπου επεκτείνεται σε όλα τα πανεπιστήμια ο θεσμός των παιδαγωγικών τμημάτων στους 1.760. ( Είχαν προηγηθεί το 1983: 4.160, το 1982:3.400, ενώ πριν οι αριθμοί πέφτουν κάτω του 3.000].
1986: Την ακαδημαϊκή χρονιά 1986-87, αρχίζουν να λειτουργούν και τα υπόλοιπα παιδαγωγικά τμήματα στα υπόλοιπα Πανεπιστήμια της Χώρας [ η αρχή ήταν κάθε πανεπιστήμιο και ένα παιδαγωγικό τμήμα]. Πιο συγκεκριμένα από αυτή τη χρονιά λειτουργούν Παιδαγωγικά Τμήματα εκτός από την Αθήνα, τα Ιωάννινα και το Ρέθυμνο και στις πόλεις: Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Αλεξανδρούπολη, και τη Ρόδο [από το 1987-88 και στο Βόλο].
1987: Είναι η πρώτη ακαδημαϊκή χρονιά [1987-88], που δεν εισάγονται σπουδαστές στις υπό κατάργηση Παιδαγωγικές Ακαδημίες. Όμως οι Παιδαγωγικές Ακαδημίες δεν έχουν κλείσει ακόμα τον κύκλο τους θα συνεχίσουν τη λειτουργία τους μέχρι και το 1991 όπου γίνεται η οριστική παύση τους- με βασική αποστολή την αναγνώριση των πτυχίων των αποφοίτων ακαδημιών της Βαλκανικής [κυρίως Γιουγκοσλαβία].
1988: Είναι η χρονιά που αποφοιτούν οι πρώτοι φοιτητές των Παιδαγωγικών Τμημάτων, η αισιοδοξία όμως των πρώτων χρόνων έχει αρχίζει να σκιάζεται από τη συνειδητοποίηση πως αυτοί που προορίζονταν για την αναβάθμιση της ελληνικής εκπαίδευσης βρίσκονται στην επετηρίδα διορισμού μετά από τους συνομήλικους τους συναδέλφους των παιδαγωγικών ακαδημιών και μετά τον όχι ευκαταφρόνητο αριθμό: 16.000!
Αιτία:
· η μεγάλη αύξηση την τετραετία 1983-1986 των εισακτέων στις υπό κατάργηση παιδαγωγικές ακαδημίες [Συνολικά την τετραετία: 17.296],
· η σχεδόν ελεύθερη εισαγωγή στο δεύτερο έτος των παιδαγωγικών ακαδημιών τα ίδια έτη πτυχιούχων άλλων σχολών, γνωστοί και ως εξαμηνίτες, αφού πρόλαβαν να παρακολουθήσουν μόνο ένα εξάμηνο από το πρόγραμμα των παιδαγωγικών ακαδημιών [ έμπαιναν στο δεύτερο έτος και τα αποτελέσματα έβγαιναν το Δεκέμβρη],
· η εγγραφή στην επετηρίδα πτυχιούχων από τις αμφιβόλου ποιότητας [αλλά και εκφυλισμένων διαδικασιών λήψης πτυχίου] παιδαγωγικών ακαδημιών της πρώην Γιουγκοσλαβίας.
Μην ξεχνάμε όλες οι παραπάνω κατηγορίες προηγούνται των αποφοίτων των Παιδαγωγικών Τμημάτων [αλήθεια τις πταίει;]
1990: Ιδρύεται ο Σύλλογος Αδιορίστων Δασκά-λων Πτυχιούχων Παιδαγωγικών Τμημάτων Πανεπι-στημίων με έδρα την Αθήνα, με βασικό σκοπό την άρση του αδιεξόδου για τους αποφοίτους των Παιδαγωγικών Τμημάτων [Ο πρώτος απόφοιτος παιδαγωγικού τμήματος προβλέπεται να διοριστεί το 2002!].
1991: Ιδρύεται ο Σύλλογος Αποφοίτων Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης ΑΠΘ Μίλτος Κουντουράς». Είχε προηγηθεί στις 2-3 Φεβρουαρίου 1991 η πρώτη Πανελλήνια Συνδιάσκεψη Παιδαγωγικών Τμημάτων Δημο-τικής Εκπαίδευσης και Νηπιαγωγών στη Θεσ-σαλονίκη. Μια συνδιάσκεψη που αποτέλεσε ορόσημο, στην ιστορία όχι μόνο του νεώτερου φοιτητικού κινήματος (ήταν η πρώτη συνδιάσκεψη φοιτητών συγκεκριμένης σχολής που έκαναν συνέδριο στην Ελλάδα συμμετείχαν εκπρόσωποι από όλα τα παιδαγωγικά τμήματα] αλλά και μια συνδιάσκεψη που οριοθέτησε τη δράση από κει και πέρα και δημιούργησε τις προϋποθέσεις για μια συνεχή συνεργασία και επαφή των παιδαγωγικών τμημάτων. Εξάλλου στη συνδιάσκεψη αυτή ήταν και η πρώτη φορά που τέθηκε επίσημα από φοιτητές των Παιδαγωγικών Τμημάτων και το θέμα της ίδρυσης παράλληλης επετηρίδας για τους αποφοίτους των Παιδαγωγικών Τμημάτων. Προτείνεται η συμπληρωματική εκπαίδευση των αποφοίτων παιδαγωγικών ακαδημιών εξωτερικού.
1992: Διοργανώνεται στην Αθήνα (το Σεπτέμ-βριο) η Δεύτερη Πανελλήνια Συνδιάσκεψη Παιδαγω-γικών Τμημάτων [φοιτητών και αποφοίτων] όπου πλέον λαμβάνει χώρα η ιστορική απόφαση για την προώθηση του θέματος της παράλληλης επετηρίδας με 60% για τα Π.Τ. και 40% για τις Π.Α. Η απόφαση πάρθηκε με φήφους 7 υπέρ, 3 κατά και 1 λευκό.
Τον Ιούλιο του ίδιου έτους έχουμε και την πρώτη μεγάλη επιτυχία των προσπαθειών μας την φήφιση από την ελληνική βουλή του νόμου 2083/92, άρθρο 30, παρ.2 που αναφέρεται στη συμπληρωματική εκπαίδευση των πτυχιούχων της αλλοδαπής και του παγώματος του διορισμού τους μέχρι να ολοκληρωθεί η εκπαίδευσή τους.
1993: Στην Αλεξανδρούπολη, πραγματοποιείται από 28 μέχρι 30 Μαϊου η 3η Πανελλήνια Συνδιάσκεψη Παιδαγωγικών Τμημάτων. Επιβε-βαιώνεται η θέση για την παράλληλη επετηρίδα με ποσοστό 50% για τα Π.Τ. και 50% για τις Π.Α.
1994: Το 1994 οργανώνεται αρχικά μία προσυνδιάσκεψη στην Αθήνα (29-30 Μαρτίου) [4η συνδιάσκεψη] που στόχο είχε το συντονισμό των προσπαθειών μας και τη διεύρυνση των επαφών μας για την επίτευξη του στόχου της παράλληλης επετηρίδας και μία τακτική συνδιάσκεψη στη Φλώρινα [από 20-22 Μαΐου 5η συνδιάσκεψη].
Το καλοκαίρι ψηφίζεται, από την ελληνική βουλή, ο νόμος 2233 ο οποίος προβλέπει, για πρώτη φορά στην ελληνική εκπαίδευση, το διορισμό με ποσοστό και αποφοίτων παιδαγωγικών τμημάτων στα δημόσια σχολεία [για τους δασκάλους 24%, για τους νηπιαγωγούς 38%]. Η ψήφιση του νόμου αυτού αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες δικαιώσεις του συλλόγου μας [Ν.2233/94, άρ.2, παρ.6].
1995: Από 31 Μαρτίου μέχρι 2 Απριλίου, διοργανώνεται, στο Ρέθυμνο, η 6η Πανελλήνια Συνδιάσκεψη Παιδαγωγικών Τμημάτων.
1996: Στις 2/11/96, πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα η 7η Συνδιάσκεψη Αποφοίτων Παιδαγωγικών Τμημάτων με κύρια θέματα συζήτησης: την αύξηση των ποσοστών για τα Παιδαγωγικά Τμήματα (από 25% στο 50%), την παρέμβαση των συλλόγων για τη θέσπιση ουσιαστικής εξομοίωσης των διετών, τις σχέσεις των συλλόγων μας με τη ΔΟΕ, την αντιμετώπιση προβλημάτων που προκύπτουν με το διορισμό στα Δημοτικά καθηγητών χωρίς παιδαγωγική κατάρτιση, κ.ά.
1997: Στις 17/5/97, πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη, η 8η συνδιάσκεψη, με βασικό σκοπό την ίδρυση μιας Παιδαγωγικής Ομοσπονδίας για τους αποφοίτους των Παιδαγωγικών Τμημάτων με καθαρά επιστημονικούς σκοπούς αλλά και για την κατοχύρωση της παιδαγωγικής επιστήμης στην Ελλάδα. Συζητήθηκαν επίσης τα θέματα της εξομοίωσης, της αύξησης του ποσοστού και για τους μόνιμους και για τους αναπληρωτές, κ.ά..
1998: Στις 14 Μαρτίου, διοργανώνεται στη Θεσσαλονίκη, έκτακτη συνδιάσκεψη [9η] των Συλλόγων Αποφοίτων Παιδαγωγικών Τμημάτων με σκοπό τη λήψη κοινής απόφασης για το θέμα του νέου συστήματος διορισμών στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου